Evi de Wachter woont aan een lange straat in Antwerpen en merkte dat er onderling weinig verbinding was. Ze verzamelde woorden in de buurt en schreef het verhaal op de ramen in de straat.
Hoe kwam je op het idee om een raamverhaal te maken?
‘Ik woon aan een heel lange straat in Antwerpen met veel mensen. Maar ik merkte dat er tussen die bewoners niet veel sociale verbondenheid is. Ze kennen elkaar wel, maar omdat de straat zo lang is, is dat vooral van gezicht. Ik ging nadenken over hoe we dit zouden kunnen veranderen. Ik maak al een tijd raamtekeningen naast mijn werk, bijvoorbeeld bij geboortes of jubilea. Ik dacht: dat moet ook in de hele straat kunnen. Samen met mijn zoontje verspreidde ik flyers met een oproep of mensen wilden meewerken aan een straatverhaal. Gelukkig reageerden er genoeg mensen enthousiast.’
Hoe begon je met het verhaal?
‘Ik heb een lang interview gedaan met een van de bewoners, Ivo, die hier al zijn hele leven woont. Zijn ouders en grootouders hebben er zelfs gewoond en hadden een bakkerij. Daarom kent hij veel mensen en verhalen uit de straat. Het raamverhaal heb ik op zijn verhaal gebaseerd.
Om de andere buurtbewoners hier ook bij te betrekken vroeg ik ze om een woord in te sturen. Een favoriet woord, een woord dat leuk klinkt of een woord waar je hoop uit put. Het mocht allemaal. Alle woorden heb ik vermengd met het verhaal van Ivo en opgeschreven als een soort lange vers.’
En wat waren de reacties? Heb je het idee dat er meer verbinding is?
‘Het zorgt wel voor sociale verbinding binnen de buurt. Het was de bedoeling om de straat of de buurt een beetje tot leven te brengen. Dat er dingen te zien zijn. Veel mensen blijven even staan kijken, stappen van de fiets en lezen het verhaal. Op sommige ramen staan ook woorden in het dialect. Laatst zag ik een opa woorden aan zijn kleinkinderen uitleggen. Dat vind ik ontzettend tof. Ik ga binnenkort zelf de buren eens vragen of ze het gevoel hebben dat er meer onderlinge verbondenheid is.’
En hoe nu verder?
‘Bewoners uit andere straten waren ook enthousiast: zij wilden het ook wel op hun ramen. Daarom gaan we kijken wat er mogelijk is. En in mijn eigen straat zit het verhaal natuurlijk nog niet zo lang op de ruiten, maar er zal een moment komen dat mensen hun ramen willen lappen, en dan gaat het eraf. Maar ik vind dat dat ook wel weer past bij straatkunst: dat moet vanzelf ook weer verdwijnen.’
- Leuk als je in de buurt van de Ballaarstraat in Antwerpen woont: op de ramen staan ook allerlei losse letters door elkaar die samen een zin vormen. Ontcijfer jij die? Dan maak je kans op een raamtekening van Evi.
- Meer informatie over de raamtekeningen van Evi vind je op haar website Omdenkerij.
- We schreven al eerder over Jannah die een button bedacht om contact te leggen met vreemden.
Tekst Rachel Vieth Fotografie Evi de Wachter
