Deze trend maakt 'alles fijner': socioloog Beate Volker over kleine gebaren

Hoe houd je moed in een wereld die steeds ingewikkelder voelt, vroegen we aan deskundigen. Deze keer vertelt socioloog Beate Volker hoe we steeds vaker verbinding zoeken met kleine gebaren.

Socioloog Beate Volker doet onderzoek naar (offline) sociale netwerken, gemeenschappen en vriendschap. Volker vertelt hoe we steeds liever deel uit willen maken van een gemeenschap, en daar komt ook iets moois uit: we zoeken verbinding met kleine gebaren.

“We zijn er nu misschien niet meer zo mee bezig, maar we leven nog steeds in een sociale wereld die is veranderd door corona. De echt hechte relaties zijn er meestal niet zo door beïnvloed: met de mensen die het dichtst bij ons stonden, hielden we toch wel contact via dagelijkse appjes of lange wandelingen. Maar door de pandemie zijn de zwakkere relaties losgekoppeld. Dat zijn de mensen die je voorheen wel regelmatig zag, maar met wie je niet zo gauw een-op-een afsprak. Die contacten verbonden ons met het ‘grotere geheel’.”

Groeiend verlangen

“De polarisatie van nu heeft daarmee te maken: door corona zijn we lange tijd van elkaar afgesneden. Maar ik zie ook een groot verlangen ontstaan naar gemeenschap. Zo word ik vaak geïnterviewd over vriendschap: mensen willen daarop reflecteren – dat is ook een vorm van zoeken naar gemeenschap.  Er is een groeiend verlangen om ergens bij te horen, we willen het samen doen. Voor veel mensen is dat op dit moment voelbaar.”

De ander zien

“We worden met allerlei problemen geconfronteerd die je onmogelijk in je eentje kunt oplossen: we hebben elkaar echt nodig. Ik kan me goed voorstellen dat ons verlangen naar gemeenschap en verbondenheid blijft groeien, en dan gaan we ook weer meer naar elkaar omkijken. Wil je die verbondenheid op weg helpen, begin dan met kleine dingen voor anderen doen. Gewoon eens een lieve opmerking of iets voor iemand oprapen; gebaren die jou niets kosten, maar een groot effect hebben op de dag van de ander – en op die van jou. We zetten er als het ware de toon mee.”

Positief effect

“Stel je voor: je bent uit eten en degene tegenover je is ontzettend aardig tegen de bediening. Dat valt jou op en je denkt misschien: dat ga ik voortaan ook doen. In netwerken kan zo’n positief effect zich snel verspreiden. Het zijn geen bedreigende interacties, je komt niet te dicht bij elkaar, maar ziet de ander wel. Dat nemen mensen heel snel van elkaar over. Daardoor gaat bij iedereen het stressniveau omlaag en wordt alles fijner. Doe dus kleine, vriendelijke dingen. Kijk om naar de ander. Dat is de sleutel om grotere dingen in beweging te krijgen.”