We zouden hier graag willen beweren dat we heel erg wijs en doordacht reageren als het er even om spant, dat we immer onze kalmte bewaren en altijd tot tien tellen. Maar dat is niet zo. Wij zijn meer van het type even flink op de grond stampen of met de deuren slaan. Of van dingen zeggen waar je later spijt van hebt. Omdat we soms een soort van ontploffen. En dan niet denken, maar doen. Niet iets om trots op te zijn. Ook al omdat we het niet op ons werk doen, of bij onze vriendinnen. Maar we doen het vaak bij de mensen van wie we het meeste houden. Thuis dus. Dat stemt tot nadenken. Alhoewel. Deze Weekly laat je ook de andere kant van boos zijn zien. Zo lazen we dat de meeste ruzies plaatsvinden tussen partners. Niet zo gek, want liefde kan zomaar opeens omslaan in boosheid. En omgekeerd is boosheid soms een uiting van liefde. Gaat het eigenlijk over betrokkenheid en hoge verwachtingen. Als je het zo bekijkt, is een ruzie helemaal niet iets waar je achteraf nog eindeloos over hoeft te piekeren, maar eerder een ‘blessing in disguise’: een mooie mogelijkheid om dingen op te lossen en elkaar weer een beetje beter te begrijpen.
Astrid & Irene
Wil je meer lezen over ‘De kracht van boos’?, kijk dan verder in Flow Weekly #50.
