Als journalist Bernice Nikijuluw in Zwitserland belandt, is ze onder de indruk van de bergtoppen, gletsjers en wandelroutes. Maar het meest verrassen haar de boetiekhotels, de foodfestivals en het écht goede eten.
Van Zwitserland wist ik wat de meeste mensen weten: je hebt er hoge bergen, horloges, zakmessen, ze houden er van kaasfondue, barsten weleens spontaan in gejodel uit en het is er nogal netjes en geordend. En misschien een beetje saai. Dacht ik. Daarom liet ik de sappige Alpenweiden tientallen jaren links liggen om de rest van de wereld te verkennen, bij voorkeur ver weg en buiten de gebaande paden. Tot ik een paar maanden terug snakte naar frisse berglucht en vergezichten, maar geen tijd of budget had om continenten te overbruggen.
Door mijn werk kreeg ik ineens de kans om naar Zwitserland te reizen, en ik dacht: waarom niet? Bergen zijn bergen, en deze liggen binnen handbereik. Inmiddels weet ik: het ene berglandschap is het andere niet en dat van Zwitserland is onovertroffen. En ongerept. Fotograaf Elise en ik waren er in september – nog lang voordat de eerste sneeuwvlok in zicht was en het wintersportseizoen zou losbarsten – en kwamen er niet veel andere toeristen tegen. Zouden mensen niet weten dat je in de Alpen niet alleen kunt skiën, maar ook kunt wandelen, raften, klimmen en mountainbiken? Ik hield het trouwens bij wandelen, want dan zie je het meest. Edelweiss bijvoorbeeld, als je heel goed speurt. En marmotten.
Ik wist niet wat ik zag toen een berggids me wees op een holletje in de verte, waar net het kopje van een marmot uitstak, die weer schichtig verdween zodra hij ons in het vizier kreeg. Ik heb wel een kwartier op gepaste afstand staan wachten in de hoop op nog een glimp, maar het beestje hield zich wijselijk schuil. Een paar dagen later, toen ik hoog in de bergen uit de kabelbaan stapte, stond er een weldoorvoede -marmottenfamilie reikhalzend uit te kijken naar welke lekkere hapjes deze toerist nu toch weer bij zich zou hebben. Leuk natuurlijk, maar toch een tikkeltje minder speciaal dan zo’n écht wild en schuw diertje.
Bernices favoriete restaurantjes
- Restaurant de Moiry in Grimentz (typisch Zwitsers eten: kazen!)
- Revolving Restaurant Allalin op 3500 meter boven Saas-Fee (niet
zozeer voor het eten maar voor het uitzicht op de gletsjer) - La Locanda in Saas-Fee (met Michelinster-chef Oliver Glowig in de keuken, voor als je
iets te vieren hebt)
Het volledige verhaal en meer tips kun je vinden in onze special Flow Reizen.
Tekst Bernice Nikijuluw Fotografie Dino Reichmuth/Unsplash.com
