Gek eigenlijk, dat ze nog nooit in Drenthe was geweest. Soms vind je de mooie natuur en de stilte gewoon vlak bij huis, ontdekte journalist Jocelyn de Kwant.
Waarom wist ik niet dat het hier zo mooi was, dacht ik toen ik afgelopen jaar voor het eerst in mijn leven in Drenthe was. Glooiende landschappen, miljoenen jaren geleden gevormd door schuivend ijs. Hunebedden, gemaakt door onze voorouders, ons eigen Stonehenge. Schattige boerderijen, brinkdorpen en eindeloze vergezichten. Sprookjesachtige bossen, vol wilde dieren.
Waarom heb ik mijn vakantieheil tot nu toe alleen maar in het buitenland gezocht? Omdat we denken dat het verder weg beter is, legde psycholoog Ad Vingerhoets me ooit uit. Hij vertelde dat als hij naar een congres in Amerika moet, mensen altijd aan hem vragen: ‘O wauw, mag ik mee?’ Terwijl dat vaak vreselijke locaties zijn.
Maar als hij naar een congres in Nederland moet, vraagt niemand of hij mee mag. “Ook al zijn dat soms betoverend mooie plekken.” Verre reizen worden systematisch overschat, vertelde hij. Bovendien levert het voor de meeste mensen vaak alleen maar meer stress op, dat reizen. Als je echt tot rust wilt komen, is een rustige plek dichtbij veel heilzamer.
Hunebed Highway
En die rust vind je dus bijvoorbeeld in Drenthe. De afgelopen jaren is het percentage toeristen uit eigen land flink gedaald. Om die trend tegen te gaan, is er een campagne bedacht met de slogan ‘Drenthe, oerprovincie van Nederland’. Want waar ter wereld is de link met de oertijd nog zo duidelijk zichtbaar als daar?
Schuivende ijsmassa’s vormden het heuvelachtige landschap en brachten enorme stenen mee uit het verre noorden, zelfs helemaal uit Finland. Stenen die door de eerste bewoners werden gebruikt om overledenen een eervolle laatste plek te geven: de hunebedden. Ze zijn te vinden op meer plaatsen in Europa, maar nergens zijn ze zo mooi als in Drenthe.
- Lees het volledige verhaal ‘Het buitenland in Drenthe’ in de Flow Reizen special.
Tekst en fotografie Jocelyn de Kwant
