Hoe leef je het leven? Dat vroegen we ons tien jaar geleden af, en nu soms nog steeds. Is het niet gek dat je op school wel leert hoe je hoeken berekent met de sinus, cosinus en tangens en waar Tietjerksteradeel ligt, maar niet leert hoe je kunt stoppen met je zorgen maken, hoe je omgaat met keuzestress, hoe je die dwingende stemmetjes in je hoofd aanpakt die steeds zeggen dat je door moet zetten (ja, ook als je doodmoe bent) en hoe je je wat minder aantrekt van wat anderen van je vinden? Omdat we nooit ergens lazen hoe dat dan moest, zijn we met dat soort vragen in het hoofd Flow gaan maken. En wat bleek, iedereen kan wel wat van die levenslessen gebruiken. Inmiddels hebben we al heel wat geleerd, dit waren mijn favoriete lessen van afgelopen tien jaar:
Niet bang zijn voor beslissingen
Ik was nooit zo goed in beslissingen nemen. Zat lang te twijfelen in een restaurant, kon urenlang zoeken en vergelijken als er een nieuwe printer moest komen en vaak bleven beslissingen uit omdat er naar mijn idee altijd ergens iets beters of goedkopers was. Tot de les doordrong dat het helemaal niet uitmaakt als mijn keuze niet de ultieme keuze is. Er is vast altijd iets beters, leukers, goedkopers, handigers. Maar goed is goed genoeg en er is geen foute keuze, weet ik nu. En in restaurants? Kies ik gewoon het eerste van de menukaart waarbij ik denk: mm lekker! – en check ik vooral niet wat er allemaal nog meer is.
Neem je gedachten niet zo serieus
Een van de belangrijkste lessen bij mindfulness is: neem je gedachten niet zo serieus. Als je het doorhebt is het simpel, maar het was echt een eyeopener voor me. Ik kon me dagen rot voelen of in de war zijn door wat ik dacht. Tot ik leerde een soort buffertje in te bouwen tussen mijn gedachten en gevoelens. Nu merk ik op dat er allerlei gedachten zijn en probeer ik ze met afstand te bekijken: zijn ze waar, is het een overtuiging van vroeger, kan ik er anders naar kijken? Simpel, maar effectief.
Wees wat vaker lief voor jezelf
Toen we tien jaar geleden met Flow begonnen, stond ik op het punt te gaan scheiden. Daar zat ik dan, met twee kinderen (van twee en zes) en geen idee wat de toekomst me ging brengen. Eerst stond ik op overleefstand en daar hoorde voor mij bij: sterk zijn. Voor mijn kinderen, voor mijn collega’s, voor mezelf, omdat dat naar mijn gevoel de beste manier was om te overleven. Inmiddels heb ik geleerd dat ik niet altijd sterk hoef te zijn. Het geeft niet als ik me rot voel, als ik geen energie heb om te koken en geen puf heb om te sporten, of als ik het een weekje niet zie zitten. Ik sta niet meer in de overleefstand, maar geniet van het leven zoals het is, met ups én downs!
- Lees meer levenslessen in ons extra dikke jubileumnummer, Flow 7.
Fotografie Danique van Kesteren