Rachel wordt duurzaam (2): minder vlees eten

Flow’s Rachel heeft het eigenlijk ook wel door: het milieu wordt er niet beter op. Hoog tijd om daar, al is het in kleine stappen, zelf iets aan te veranderen. Ze deelt de komende tijd haar bevindingen op het gebied van duurzaamheid.

Ik merk dat ik nadat ik het eerste blog heb geschreven me meer bewust ben van mijn plan. Ik draai de verwarming wat vaker naar 19 graden, houd het groenafval apart en pak altijd de fiets (al is dat ook door gebrek aan een auto, maar dat terzijde). Er is echter nog wel iets waar ik lastig afscheid van kan nemen, maar wat wel degelijk verschil kan maken. Het eten van vlees. Tegenwoordig durf ik het bijna niet meer hardop uit te spreken, maar ik houd ontzettend van een lekker Duits biefstukje, een plakje ham op brood of een vette snack op z’n tijd. En heel eerlijk? Ik zie mijzelf geen vegetariër of veganist worden. Mijn opa lachte zelfs toen ik vertelde over het onderwerp van dit blog: hij zag het niet gebeuren bij mij. Maar ik hoef niet meteen helemaal te stoppen. Ik kan ook eerst wat minderen, want daarmee kan ik vast al mijn steentje bijdragen.

Flexitariër

Om me te verdiepen in duurzaamheid heb ik een aantal boeken verzameld. Ik sla het boek Dit is een goede gids open op het hoofdstuk over eten. In grote letters staat er op de eerste pagina: ‘1167, het aantal dieren dat een Nederlander gemiddeld in zijn of haar leven eet.’ Ik schrik ervan, je weet stiekem dat het veel zal zijn, maar wanneer ik de harde cijfers zie staan, komt het opeens meer binnen.

Er staan in het boek ook een aantal goede tips voor wanneer je, net als ik, een flexitariër bent of wilt worden. Je stopt dan niet met vlees eten, maar je gaat minderen. Al een stuk beter dan elke dag een dier op je bord. En, lees ik, als je het dan wel doet, vlees eten, is het beter om een diersoort te kiezen die minder impact heeft op het milieu, zoals een kip bijvoorbeeld. Daarnaast is het belangrijk om lokaal te kopen en het liefst biologisch. En als laatste geven ze als tip om kleinere porties te eten en vooral niets weg te gooien. Ik ga de komende tijd eens bijhouden hoeveel vlees ik nou eigenlijk eet per week en natuurlijk vaker kiezen voor een vegetarisch recept. Op de Veggie app (wat ik ook las in het boek) kun je zien hoe veel het eten van minder vlees nou eigenlijk betekent en doet voor de wereld.

Zonder vlees eten

Flow-collega Merel Wildschut schreef een eigen veganistisch kookboek en heeft het blog Groene Meisjes. Zij weet dus als geen ander hoe je lekker kunt koken zónder vlees. Daarom deelt ze recept met ons. Zo zijn we allemaal al een stapje dichtbij een duurzamer leven. Eet smakelijk!

Romige pasta met spinazie en artisjok

Wat heb je nodig voor twee grote of drie kleinere porties?

2 eetlepels olijfolie
1 kleine ui, in ringen gesneden
200 gram kastanjechampignons
1 teentje knoflook, geperst
125 ml plantaardige kookroom
200 ml ongezoete plantaardige drink (ik gebruikte ongezoete amandeldrink)
1 eetlepel maïzena, arrowroot of meel
5 blokjes bevroren spinazie
3 artisjokharten (uit blik of pot), gesneden
300 gram spaghetti (of een andere pastasoort naar keuze)
peper en zout
verse peterselie

Wat ga je doen?

Verhit de olie in een pan en voeg de uienringen toe. Laat dit 15 minuten bakken. Roer elke 2 minuten even door en pas op dat ze niet aanbranden!
Snijd de champignons in plakjes en voeg toe aan de uienringen. Bak nog 5 minuten. Voeg eventueel wat extra olie toe als dat nodig is. Breng alvast op smaak met wat peper en zout.
Bak de knoflook 1 minuutje mee. Voeg hierna de kookroom, melk, maïzena, spinazie en gesneden artisjokharten toe. Roer goed door en breng langzaam aan de kook.
Kook ondertussen de pasta volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Laat de saus een minuut of 10 pruttelen zodat de spinazie helemaal is verwarmd. Voeg nog wat extra zout en peper toe.
Mix de gekookte spaghetti met de saus en garneer met verse peterselie. Serveer eventueel met edelgistvlokken, voor een ‘kazige’ smaak.