Reizen met een busje

Monique van der Vlist, zelfstandig artdirector en eigenaar van Happymakersblog.com, heeft een Ford Nugget uit 1991 waarmee zij en haar gezin elke zomer op reis gaan. Maar die ook vaak gewoon op een camping om de hoek staat, zodat Monique er kan werken.

Hoe kwamen jullie op het idee om een busje te kopen?

Monique: “Voordat we het kochten, zo’n drie jaar geleden, waren we al kampeerders. Ik ben ermee opgegroeid. Als kind gingen we zelfs kamperen in de weken voordat de grote vakantie begon. Dat mocht toen nog, op speciaal verzoek. Dan stonden we op een stille Italiaanse camping aan het water.  Ik denk dat mijn eeuwige speurtocht naar de rustigste en mooiste kampeerplekjes daar is begonnen. Tot de aanschaf van onze bus kampeerden we altijd in kleine tentjes, met name in Amerika, waar we wel vijftien keer zijn geweest. Maar toen ik voor mezelf begon als artdirector, zat de luxe van zo’n grote reis er even niet in. Als alternatief voor onze VS-avonturen kwamen we uit op een kampeerbus.”

Lees ook: In dit museum is het binnenkort ‘Selfcare Season’ (en waarom je daar bij wilt zijn)

Aan welke eisen moest het busje voldoen?

“Sowieso mocht het niet veel kosten. Wat als-ie al snel langs de kant van de weg zou komen te staan? Wij zijn geen autoklussers, dus dat zou weggegooid geld zijn. De lat lag niet hoog. Die eerste zomer waren we al tevreden geweest als de bus Nederland, België en wellicht Luxemburg had gehaald. Maar… drie jaar later rijdt ons rode monster uit 1991 nog steeds. De afgelopen vier zomers zijn we er zelfs mee naar Italië, Kroatië, Zweden en Spanje gereden. We hebben echt gejuicht toen hij zijn eerste bergtop beklom. Met zo’n uitgangspunt voelt iedere kilometer als een cadeau.

Inmiddels begint onze Nugget aan de buitenkant wel her en der wat af te brokkelen. Daar zitten we niet mee en opknappen doen we niet. Uit een soort van bijgeloof durven we dat niet aan. Stel je voor: straks staat-ie strak in de lak, zul je zien dat-ie het dan begeeft. Daarbij is het de investering niet waard.  Juist met zijn mankementen is de Nugget voor ons goud waard. Dat we niet al te hoge verwachtingen hebben, is precies wat ons dat vrije gevoel geeft.  Ook al zijn we soms maar een half uurtje van huis, iedere reis die we maken geeft dubbel geluk.”