Relativeren: met deze tips wordt het makkelijker

Hoe kun je je een beetje weerbaar opstellen tegen de lastige dingen in het leven? Zo leer je te relativeren.

Belgische psychiater Dirk De Wachter draait het liever om: “Het is misschien een beetje raar om ‘wees wat minder weerbaar’ te zeggen, maar ik bedoel: wees niet bang voor moeilijkheden en lastigheden, en deel ze met je geliefden en met de mensen die je nabij zijn – niet met duizenden mensen op Facebook of Instagram. Weerbaarheid mag geen weerstand zijn, het is eerder een soort flexibiliteit: als het wat minder gaat, is dat geen schande. Onze maatschappij dreigt mensen te categoriseren in winnaars en losers. De winnaars zijn de sterken en de prijs daarvoor is vaak hoog.”

Tips om te relativeren

Misschien is relativeren ook wel een onmisbare eigenschap om in te zien dat het leven niet van hoogtepunt naar hoogtepunt gaat, het kan je helpen om te gaan met tegenslag. Psychiater Frank Koerselman schrijft in zijn boek Wie wij zijn dat wie zowel een beetje kind als een beetje volwassen kan zijn, zowel speels als ernstig, zowel onbevangen als kritisch, meestal redelijk in staat is tot zinvol relativeren.

‘Wie vooral zichzelf niet steeds zo serieus neemt maar ook de zelfspot kent, kan in het leven meestal beter het kaf van het koren scheiden. Die kan ook verlies nemen, en – als het moet – weer op nul beginnen.’

Daarbij hoort bijvoorbeeld ook het besef dat het leven soms een gedoe is, zoals schrijver en podcastmaker Tom Hofland vertelde in Trouw: “‘Ga ervan uit dat alles een gedoe is’ is sinds mijn vriendin en ik een baby hebben mijn mantra geworden. Dat had ik veel eerder willen ontdekken, want al mijn hele leven kan ik dolenthousiast aan een project of een vriendschap of een relatie beginnen en bij de eerste de beste tegenslag uit het veld geslagen zijn. Ik weet wel dat het leven niet alleen maar leuk kan zijn, maar ergens had ik dat nog niet geïnternaliseerd. Tijdens een project dat niet helemaal lekker liep, heb ik eens een vriend gebeld met de vraag: ‘Waarom is alles altijd zo’n gedoe?’ ‘Omdat het leven een gedoe ís,’ antwoordde hij, ‘en dat is ook wel lekker, want dan heb je tenminste wat te doen.’”