Voordat Caroline Buijs journalist werd, organiseerde ze reizen naar China. Zo leerde ze de Chinese Angie Guo kennen, die tien jaar geleden onderwerp was van haar eerste verhaal. Nu keert Caroline terug naar Beijing om Angie op te zoeken.
Als ik terugkijk op de afgelopen tien jaar, is vooral de overstap naar heel ander werk de belangrijkste verandering in mijn eigen leven geweest, met dank aan onder andere het boek The artist’s way van Julia Cameron. Ook bij Angie ligt de grootste verandering op werkgebied. Omdat ze steeds ongelukkiger werd bij de reisorganisatie waarvoor ze werkte, begon ze haar eigen bedrijf (waarmee ze eveneens voor buitenlandse klanten reizen in China organiseert).
“Ik vond dat alles wat ik deed, niet genoeg gewaardeerd en gerespecteerd werd – en ik wist dat mijn collega’s hetzelfde voelden. Ik heb een brandbrief geschreven naar de directie en gewaarschuwd dat als er niets zou veranderen mensen zouden vertrekken, maar daar werd helemaal niets mee gedaan.”
Ook bij Angie was het een boek dat haar over de streep trok: The road less travelled van M. Scott Peck. “Het hielp me te accepteren dat je in je leven obstakels tegenkomt en dat je die moet zien te overwinnen. Dus toen ik me steeds somberder begon te voelen over mijn werk, realiseerde ik me dat ik niet moest gaan zitten wachten tot er iets zou veranderen, maar dat zélf in gang moest zetten.” Angie belde een collega en vroeg: zal ik voor mezelf beginnen? Ja, antwoordde zij, en ik ga graag met je mee! Uiteindelijk lukte het om al haar collega’s mee te nemen, inclusief haar klanten – van een concurrentiebeding had ze geen last.
Het eerste wat Angie deed, was een heel eigen werkcultuur opbouwen. “Mijn motto is ‘work happily, grow together’ en dat komt op de eerste plaats, bóven winst maken. Een goede werksfeer en cultuur van vertrouwen vind ik heel belangrijk. Zo hebben we elke middag een fruit-break. Ik betaal het fruit, en elke afdeling is er zelf verantwoordelijk voor om het te kopen. Ook krijgt elke afdeling een potje om maandelijks iets leuks met elkaar te gaan doen. Werk is zo’n groot deel van je leven, ik vind het heel belangrijk dat je het naar je zin hebt.”
Angie moedigt al haar personeel aan om te leren, ze heeft bijvoorbeeld voor iedereen het boek Lean in van de Amerikaanse ondernemer Sheryl Sandberg gekocht. “Daar praten we dan een middag over, want mijn boodschap voor vrouwen is: laat je zien, verschuil je niet, je mag zelfverzekerd zijn. Verder ben ik niet zo’n prater hoor, ik geef maar een keer per jaar een korte speech.”
Toevalligerwijs heeft Angie alleen vrouwen in dienst (“De mannen die tot nu toe solliciteerden, waren niet geschikt”) en allemaal werken ze fulltime, gemiddeld 38 uur per week. “Werktijden zijn flexibel: sommigen kiezen ervoor vroeg te beginnen en een kortere pauze te nemen, zodat ze hun kinderen uit school kunnen halen – al zijn het bij veel mensen nog steeds de grootouders die dat doen. En soms, als iemand met een goede reden vanuit huis wil werken, kan dat ook.”
- Het complete verhaal ‘Terug naar Angie’ vind je in ons extra dikke jubileumnummer, Flow 7.
Tekst en fotografie Caroline Buijs
