Wat doe je als je leven anders loopt dan verwacht? Flow’s online editor Bente van de Wouw bewandelt nieuwe paden. Zonder routekaart, met twijfels. Deze keer: je bent maar één beslissing verwijderd van een ander leven.
Je bent maar één beslissing verwijderd van een ander leven, zeggen ze weleens. Als je het zo op papier ziet staan, klinkt het makkelijk, magisch bijna. Je slaat een nieuwe weg in, maakt een U-bocht, zegt ja in plaats van nee en poef, je leven is anders. Op zich ís een knoop doorhakken ook niet zo lastig. Alleen de weg ernaartoe, daar liggen twijfels op de loer, beperkende gedachten, een gebrek aan durf.
Zo kostte de beslissing om in 2019 zo’n 800 kilometer door Spanje te gaan lopen – in mijn uppie en zonder plan – me heel wat hoofdbrekens. Het vliegticket was zo geboekt, maar ik moest er jarenlang moed voor verzamelen en er gingen talloze excuses aan vooraf. Nadat ik mijn laatste Spaanse kilometer had gelopen en weer thuis in Nederland was, bleef het avontuur lonken. En dat doet het, jaren later, nog steeds.
Leven op de tijd van de zon in plaats van de klok
Ken je de openingsscène van de film Wild? Acteur Reese Witherspoon loopt door de wildernis van Amerika en gooit uit frustratie een wandelschoen in het ravijn, omdat ze de ander verloor. Zo’n avontuurlijke tocht wil ik ook, zonder schoenen te verliezen dan.
Slapen in een tent, met een kompas wandelen door onbekend gebied. Je leven op je rug dragen, zwemmen in heldere meren, een kampvuur maken. Mensen ontmoeten, een denkbeeldige vlag op de top van een berg prikken en dat alles op de tijd van de zon en niet van de klok. In de natuur leef ik op, dat weet ik al lang.
Een avontuurlijk leven lijkt buiten bereik
Toch houdt iets me tegen. Ik vind het spannend om helemaal alleen in een bos te slapen en kampeerervaring heb ik niet. Een tent opzetten? Geen idee hoe dat moet. En waar begin je met zo’n reis? Ik heb de juiste spullen niet, de tijd ontbreekt, er gaan altijd andere dingen voor, dus dat andere, avontuurlijke leven lijkt gewoon buiten bereik.
Tot ik op een dag gefrustreerd naar filmpjes van avonturiers kijk die het wél aandurven. Er komt een advertentie voorbij voor een natuurreis door Noorwegen: een week wandelen met zware bepakking, inclusief wildkamperen, gevriesdroogd eten en zwemsessies bij watervallen. Een week exclusief wc, douche en bereik.
Wat niet is, kan nog komen
De advertentie en website die erbij staat, doen al mijn excuses deze keer teniet. Er gaan ervaren gidsen mee, dus helemaal alleen ben ik niet. Er is gelukkig een gps-systeem voor noodgevallen, mocht ik net als Reese’s schoen bijna van een klif afkukelen. Kampeerervaring is niet nodig, een steengoede conditie wel. Prima. Wat niet is, kan nog komen. Ik kan bijna alle spullen huren en er blijkt vervoer te zijn van en naar het startpunt van de wandelroute.
De reis beantwoordt niet aan al mijn verlangens. Ik reis in een groep, terwijl ik liever alleen op pad ga. En goedkoop is het ook niet. Zelfs nu mijn pad richting meer avontuur vrij is, twijfel ik. Wat als ik het niet kan? Als ik het toch niet leuk vind? Als er geen connectie is met de andere wandelaars? Gelukkig ken ik mijn twijfels en angsten inmiddels. Dus ik schud ze de hand en zwaai ze uit. Een paar minuten later heb ik de reis geboekt. De knoop is doorgehakt, kom maar door met dat nieuwe leven.
Meer lezen
- Bente liep eerder al de mooiste tocht van Nederland.
- Astrid kocht een vervallen boshuisje: “Klussen bleek een mooie metafoor voor het leven”
- Wat is beter: meerdere korte wandelingen per dag of één lange?
Tekst Bente van de Wouw
Gepubliceerd op 25 oktober 2023
