Het lijkt wel een soort ziekte. Zitten we eindelijk een podcast te luisteren (want: practice what you preach), denken we tijdens het luisteren toch: ehhh, moeten we niet liever nu dat boek uitlezen? Zijn we het boek aan het lezen, popt opeens dat strijkje in ons op. Of dat klusje in de tuin. En staan we te strijken, denken we: strijken, met dit mooie weer? We lijken wel gek. Moeten we nu niet naar buiten? De duinen in?
Als je van die volle dagen hebt, lijkt het steeds moeilijker te bedenken wat je in lege uren moet doen. En dan zijn we ook nog eens enorm praktisch ingesteld. En opgezadeld met een licht schuldgevoel. Beetje bankhangen, dat vinden we prima voor onze pubers, maar we gunnen het onszelf niet zo vaak. Het moet allemaal wel een beetje een doel dienen. En misschien zelfs een schouderklopje opleveren.
Een paar weken geleden hadden we een legpuzzel op de redactie. Is er iets nuttelozer dan puzzelen? Want ooit, ooit, óóit moet-ie gewoon weer in de doos. Met een beetje schroom begon Jelka aan de puzzel, maar al snel legden we om de beurt een paar puzzelstukjes. Tussen twee afspraken door, of als het schrijven even niet zo lekker liep. Om en om schoof iemand van ons aan bij de puzzeltafel en soms stonden we er met zijn drieën, of vijven. En zo ontdekten we dat het eigenlijk prima is, zo’n afleidingsmoment.
Nutteloze dingen doen heeft nut, lezen we in Flow 5. Want als je je dag niet van minuut tot minuut vol plant met nuttige bezigheden, blijft er plek over voor verwondering en verrassing. Het is ook een vorm van afremmen op de snelweg. Een non-activiteit die je hersenen even rust geeft. Heel erg nodig. Schelpen verzamelen op het strand of je boeken op kleur in de boekenkast zetten… Wasting time isn’t a waste of time. We gaan erop oefenen.
- In Flow 5 kun je meer lezen over het nut van nutteloze dingen doen.
Fotografie Danique van Kesteren
