Het roer om: kunstenaar Renske verhuisde van Friesland naar Bonaire

De Friese kunstenaar Renske Herder is verkast naar Bonaire. Wat maakt het leven daar zo bijzonder?

Hoe kwam je op Bonaire terecht?

Renske: “Ruim tien jaar geleden was ik toe aan een nieuwe start. Ik was net afgestudeerd als industrieel ontwerper en gestopt met schaatsen, wat ik heel fanatiek had gedaan. Ik vond een huurhuisje op het eiland en leerde kitesurfen. John, ook kitesurfer, zag me op een dag aankomen op de fiets met al mijn surfspullen. We kwamen erachter dat we vlak bij elkaar opgegroeid zijn – ik in Garyp, hij in Dokkum. We kregen een relatie en gingen na een tijdje terug naar Friesland. Ik deed er de kunstacademie en onze twee zoons zijn er geboren: Fosse en Pelle. Maar we kregen toch weer heimwee naar Bonaire.”

Hoe wonen jullie nu?

“We kochten een huis tegen een heuvel van meer dan honderd jaar oud in Antriol, een van de oudste wijken van de hoofdstad Kralendijk. Ik viel meteen op de oude tuin met bomen.”

Kun je leven van je kunst?

“Inmiddels wel, eerst werkte ik ook in de surfwinkel hier. Mijn werk, in acryl- of olieverf, is kleurrijk en was nogal abstract, maar nu schilder ik ook veel portretten. Ik laat me inspireren door Bonaire, door de mensen. Het huisje in onze tuin dat we eerst verhuurden, is nu mijn atelier.”

Heeft het leven hier je veranderd?

“Ik denk niet dat Bonaire me heeft veranderd, maar ik ben er wel veranderd. Ik ben minder streberig, hoef niet meer de beste te zijn of per se alles uit het leven te halen. Vroeger voelde het soms als opoffering om tijd voor mijn gezin te maken, nu niet meer. Hier is minder afleiding, en er moet niet zo veel.”

Hoe zien je dagen er nu uit?

“Een tv hebben we niet, en voor mijn werk zit ik wel op social media, maar gedoseerd. Er zijn zo veel andere dingen te doen: borduren, kleren maken, hardlopen, fietsen. En ik schilder natuurlijk, het liefst elke dag als de kinderen naar school zijn. Dat zet ik de deur open zodat het lekker waait, behalve als ik collages maak, haha. ’s Middags ga ik naar het strand, een kwartiertje fietsen. Na een warme dag is het fijn om er af te koelen, met de kinderen of alleen. Ik surf of snorkel er veel: niet voor niets wordt Bonaire ‘diver’s paradise’ genoemd.”

Renskes favorieten

Lezen: “Het wonderlijke verhaal van de man die van India naar Zweden fietste voor de liefde van Per J. Andersson. Ik hou van fietsen en van waargebeurde verhalen, dit fantastische verhaal is een combi.”
Kijken: “Weinig. Waar ik wel voor ga zitten is Krabbé zoekt… Van Gogh, Picasso, Gauguin, Kahlo. Ze zijn allemaal even prachtig. Jeroen Krabbé vertelt mooi, leeft mee en heeft zich steeds goed verdiept.”
Luisteren: “Alela Diane, Beirut, Fleet Foxes, Will Morrison. Ik hou ervan als het folkachtig is, en een beetje anders. Zoals Beguine, of Wee mij, van De Kift. Zelf speel ik accordeon, alleen nu even niet want hij moet worden gerepareerd en dat is lastig op Bonaire.”
Klein geluk: “Als de kinderen lief spelen. Als de zon door de boom schijnt en mooie schaduwen op de muur maakt. De geur van koffie, wetsuits en zonnebrandcrème.”
Kunstenaar: “Matisse, vanwege zijn veelzijdigheid, de vormen en kleuren. Dat hij ook op een tropisch eiland woonde en werkte, schept een band. Verder Cy Twombly, Mirco Marchelli, Faith Ringgold, Milton Avery, Erin Armstrong, Galina Munroe. Verder hou ik van naïeve kunst en volkskunst.”
Adresje: “De mooi ingerichte strandtent Ocean Oasis. Fijne ontbijtplek voor een instant vakantiegevoel.”