Landjepik in eigen tuin: waar moet je alles kwijt?

Petra Kroon is senior vormgever van Flow. Niet alleen op haar werk, maar ook thuis maakt en ziet ze graag mooie dingen. Dit jaar wil ze het stuk grond om haar huis eens goed onder handen nemen. Hoe pak je dat aan? Deze keer: landjepik in eigen tuin.

Inmiddels is ons tuinproject, dat ik eerst zag als een probleem dat ik aan moest gaan pakken, steeds meer gaan voelen als een nieuwe passie. Ik merk dat ik alsmaar enthousiaster word over planten en bloemen. En als er een vrije dag of weekend aan zit te komen, begin ik de dag ervoor al te fantaseren over soorten die ik nog niet in mijn tuin heb.

Tijdens het bladeren door mooie tuinbladen, scrollend langs inspirerende Instagram-accounts, doordat ik veel mooie plekken met planten ben gaan bezoeken en mijn voelsprieten er meer voor openstaan, zie ik steeds meer planten waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Ook heb ik de lol van het zelf zaaien ontdekt.

Tegels weghalen voor extra ruimte

Alleen: waar kan ik al dat moois plaatsen in mijn tuin? Mijn bestaande borders zijn al aardig vol, dus zit er niks anders op dan aan ‘landjepik’ in eigen tuin te gaan doen. Ik begin met een randje tegels weg te halen naast de deur van onze aanbouw. Hier kan al die ‘verharding’ wel wat groens en fleurigs gebruiken. Door drie grote tegels weg te halen ontstaat er een leuk extra strookje.

Als je tegels weghaalt, is het wel belangrijk dat je het zand daaronder minimaal dertig centimeter diep wegschept en dit vult met goede grond. Dit is de basis. Neem liefst biologische tuinaarde (zonder kunstmest) waaraan al wat compost is toegevoegd. Eventueel kun je de onderste laag nog een beetje mengen met wat zand dat eruit is gekomen, en zo een geleidelijke overgang naar aarde maken.

Op die laag grond leg je een laagje organisch tuinafval, zoals bladeren en takjes, die je een beetje fijn maakt en door de aarde heen werkt. Hierdoor wordt de grond nog vruchtbaarder. Daarbovenop kun je nog een of meerdere lagen aanbrengen om de aarde te beschermen tegen uitdrogen in de zomer of afkoelen in de winter. Bijvoorbeeld eerst een laagje cacaodoppen (die helpen ook goed tegen slakken) en eventueel nog houtsnippers. Zorg dat je geen zwarte aarde meer ziet tussen de planten. Onkruid krijgt hierdoor veel minder kans om diep te wortelen en haal je zo weg. En in de herfst, als de bladeren vallen, laat je deze liggen tussen de planten als extra isolatielaag. Je mag gerust een beetje een luie tuinier zijn.

Zelf had ik zo weer wat ruimte voor extra planten, en voor ik het wist was dit strookje gevuld met vaste planten, klimplanten en eenjarigen.

Een stukje van het gras afgesnoept

Ik heb ook een stukje van mijn grasveld afgesnoept om meer planten kwijt te kunnen. In een hoek heb ik een ronde vorm met een schep gemarkeerd en daarbinnen de grasplaggen eruit geschept. Hieronder zat al goede, vruchtbare grond, dus hier heb ik alleen een dun laagje tuinaarde hoeven toevoegen en de eerder genoemde beschermlagen. Als borderrand heb ik een wat diepere geul gemaakt en hier oude baksteentjes die ik nog had liggen staand ingezet. Hier heb ik vaste planten en klimplanten ingezet, en daartussen heb ik bollen geplant en de eenjarigen die ik gezaaid had uitgezet om groot te kunnen groeien. Een mooie verdeling tussen vaste planten en eenjarigen is een verhouding van tachtig/twintig procent.

Het is een fabeltje dat tegels of gras minder onderhoud nodig hebben dan plantenborders. Tussen de tegels groeit vaak onkruid en op de tegels komt aanslag, waardoor die ook niet onderhoudsvrij zijn. En gras moet ook steeds bijgehouden, gemaaid, bemest en verzorgd worden. Als je ervoor zorgt dat de bodem goed vruchtbaar is en dat er geen zwarte aarde te zien is, dan scheelt dit heel veel onderhoud. En de beestjes zullen je ook dankbaar zijn, want die vinden het heerlijk tussen de houtsnippers.

Ik weet zeker dat de komende tijd steeds meer tegels en gras ruimte zal gaan maken voor extra planten in mijn tuin.