Flow vraagt lezers naar hun ochtendrituelen. Of die nou lang of kort, bijzonder of heel alledaags zijn; een ritueel is een ritueel. Hoe heeft dat wat je in de ochtend doet invloed op de rest van je dag? Welke gewoontes zijn zo prettig dat je ze elke dag wilt herhalen? Vandaag vragen we het Hannah die al jaren in Brighton woont. Eerst studeerde ze er, nu werkt ze er aan de universiteit.
Hoe ziet jouw ochtendritueel eruit?
“Mijn ochtendritueel is niet elke dag hetzelfde en dat vind ik ook fijn. Voor mij is een ritueel iets dat ruimte geeft. Die ruimte vind ik door in de zee te zwemmen – één van de voordelen van het wonen in Brighton is dat de zee dichtbij is.
Ik word eerst rustig wakker met een kop koffie in bed en dan kijk ik iets wat ik inspirerend vind op YouTube. Dat kan van alles zijn. Soms raak ik verstrikt in online kranten, maar daarin vind ik de wereld nogal grimmig voelen momenteel. Het blijft balanceren tussen geïnformeerd willen zijn én hoopvol blijven.
Als ik genoeg heb van Youtube of de krant, sleep ik mezelf in mijn sportkleding en met een hoop tegenzin naar het Engelse strand. Eerst loop ik een beetje hard en dan ga ik langzaam de zee in. Stapje voor stapje. Elke keer moet ik mezelf er weer toe zetten, maar voordat ik het weet, lig ik weer helemaal gelukkig en vol leven in de zee. Als ik thuis warm gedoucht heb en mijn huid nog lekker tintelt, kan mijn dag echt beginnen.”
Hoe is dit ochtendritueel ontstaan?
“Tijdens de pandemie verhuisde ik naar een klein appartement in een oud Victoriaans huis, drie minuten van zee. Het was echt een geluksvondst en ik ben nog steeds een beetje overweldigd door het feit dat ik hier mag wonen. Wat ik tijdens de verhuizing nog niet wist, was dat het moeilijkste van de pandemie nog moest komen. Dat er soms weken voorbij zouden gaan zonder dat ik iemand zag. De lange en koude winter hielp ook niet mee. Ik voelde me eenzaam en Zeeland, waar ik ben opgegroeid, voelde verder weg dan ooit.
Ik besloot dat ik goed voor mezelf moest gaan zorgen en hardlopen is voor mij een manier om dat te doen. Op een dag waagde ik me gewoon eens aan het zeewater na het hardlopen en ik moest bijna huilen, zo fijn was het. Het zoute water bracht alle herinneren aan thuis terug, aan zwemmen met mijn ouders, aan picknicks… Het stelde me gerust. Dit fijne gevoel wilde ik vasthouden.”
Wat brengt jouw ochtendritueel je?
“Voor mij betekent het dat ik elke dag – of elke keer dat ik dit doe – ‘ja’ tegen goed voor mezelf zorgen zeg. En ‘ja’ tegen weer proberen er een goede dag van te maken. Ook laat het me voelen dat ik sterk ben, want hoe moeilijk het soms ook is om mezelf uit bed te krijgen; ik doe het toch maar. Het brengt me vrijheid en structuur, ook al lijken dat twee tegenstrijdige begrippen; de vrijheid om voor mezelf te kiezen en de structuur van elke dag opnieuw terugkeren. Voor mij is dat de definitie van een ritueel.”
Tekst Merel Wildschut Fotografie Ryan Moreno/Unsplash.com
