Flexibele openingstijden, iedereen online altijd beschikbaar: journalist Irene Ras merkt dat ze er eigenlijk maar onrustig van wordt, en ook nog haast heeft. Hebben anderen dat ook? Ze vraagt het onder meer aan Wendy Schouten, die naar Zweden emigreerde.
Hoe breng je het tempo waarin je leeft, in deze tijd zonder vast ritme, omlaag? Publicist Wendy Schouten emigreerde jaren geleden naar het Zweedse platteland, samen met haar man en vier kinderen. Van nature is ze naar eigen zeggen een ontspannen persoon en dus dacht ze niet zo gehaast te leven, maar in Zweden merkte ze dat ze nog best een stapje terug kon doen. Toen ze naar goed Nederlands gebruik in een supermarkt de boodschappen gehaast bij elkaar grabbelde, keek de meneer achter haar geamuseerd toe. Met lichte spot in zijn stem maande hij haar het rustiger aan te doen: “Hier hebben we alle tijd.”
Zweden staan volgens Wendy heel positief in het leven. “Ze zijn veel milder voor zichzelf, maar ook voor anderen. Ben je niet op tijd voor een afspraak? Dan zul je daar wel een goede reden voor hebben. Sta je in een file in de stad? Dan probeert niemand een ander te passeren: iedereen blijft in zijn eigen rijtje. Want wie ben jij om te denken dat je eerder thuis moet zijn dan je buurman? En omdat iedereen dat denkt, is de sfeer hier heel prettig.”
Er is in Zweden overigens niet méér contact tussen de mensen onderling dan in Nederland, voegt Wendy eraan toe. “Zweden lopen elkaar rustig zwijgend voorbij op straat, maar áls ze met elkaar praten, nemen ze ook echt de tijd.” Het tempo op het platteland was wel even wennen, maar toch leverde het uiteindelijk heel veel op. Na een tijdje merkte ze dat datgene waar ze zich altijd druk om maakte en wat ze als gewichtig beschouwde, eigenlijk steeds onbelangrijker werd.
“Op tijd op een afspraak komen, je werk in één dag af hebben: het weegt niet op tegen de stress die het oplevert. Van een rustiger tempo krijg je een positiever gevoel, en van dat positieve gevoel krijg je op de lange termijn meer energie.”
- Het complete verhaal ‘Don’t hurry, be happy’ vind je in Het grote vertraagboek.
Tekst Irene Ras Illustratie Aiko Fukawa
