Een vlierbes of brandnetel is nog wel te herkennen, maar wie zich er een beetje verder in verdiept, haalt zo een complete maaltijd uit de natuur. Journalist Alice van Essen deed een cursus wildplukken.
Wildplukker en herbalist Leoniek Bontje geeft als tip om klein en vertrouwd te beginnen. “Pluk planten die niet kunnen missen, zoals dovenetel en brandnetel. Ga met een goed plantenboek en je telefoon op pad, zodat je afbeeldingen kunt opzoeken. Bij twijfel zeg ik altijd: niet doen.” Voor de veiligheid kan een cursus wildplukken geen kwaad, vindt Bontje. “Een workshop is een goede start en het is leuk om met anderen te plukken, te voelen, te ruiken en te proeven. Dan leer je intensiever.”
Dat herken ik. Tijdens de workshop die ik bij haar volgde, vond ik het vooral interessant om te horen hoe Bontje zelf bepaalde planten gebruikt. Brandnetelthee werkt bijvoorbeeld bloedzuiverend en is goed voor de huid, een meidoornbesje op z’n tijd is goed voor hart en bloedvaten en kamille helpt bij buikpijn en tegen ontstekingen in de mond. Bovendien: de wijze waarop ze het wildplukken in haar leven toepast, klonk zo makkelijk.
“Als ik naar de stad fiets, heb ik altijd een tas bij me. Of ik loop even de dijk op om wat verse munt of sint-janskruid te plukken. Maar vaak groeit wat je nodig hebt ook al in je tuin,” zegt Bontje. “Als je het tuinieren een beetje loslaat en kijkt wat er gebeurt, heb je zo hondsdraf, weegbree, paardenbloem, zevenblad en dovenetel staan.” Volgens haar kun je het hele jaar door met je mand het bos in. “Door ons gematigde klimaat zijn er altijd wel brandnetels. Maar het rijkste seizoen is het najaar, als er volop bessen, noten en zaden zijn. In het voorjaar is alles weer fris en jong, en extra smaakvol.”
Zelf maak ik sinds kort een wekelijkse wandeling door het bos. Ik merk dat ik veel dezelfde planten pluk, maar probeer ook telkens een nieuwe mee naar huis te nemen. Thuis zoek ik dan in een gids op welke het is. Ik heb er lol in om deze wilde planten stiekem in een salade of hartige taart te stoppen (en daarna vragen te krijgen waarom-ie zo lekker is). Maar het allerfijnst vind ik het gevoel dat ik steeds iets meer begin te snappen van de planten en onkruiden die om me heen groeien. Zoals voedingswetenschapper Louise O. Fresco het zo mooi verwoordde: “Er is geen intiemere manier om met de natuur om te gaan dan ervan te eten.”
- Het volledige verhaal ‘Zelf geplukt’ is te lezen in Flow 4.
Tekst Alice van Essen Fotografie Hanke Arkenbout
