Open stellen voor adviezen van anderen: 7 inzichten

Open stellen voor adviezen: 3 inzichten

De huis-tuin-en-keukenraad die een ander tussen neus en lippen door geeft, blijkt soms vol wijsheid te zitten. Dat zie je pas als je je ervoor openstelt, ervoer journalist Ilse Savenije. In Flow 7 deelt ze zeven inzichten, hier zijn er alvast drie.

‘Je hebt je hele leven nog om te bedenken wat je ermee wilt doen’ – De medecursist
Op mijn achttiende dacht ik: dit jaar moet ik bedenken hoe ik mijn leven ga invullen. Ik had net mijn eerste opleiding afgebroken en was begonnen aan een tussenjaar. Ik had bijbaantjes, ging naar open dagen, volgde cursussen. Over fotografie bijvoorbeeld, waar ik veruit de jongste was. Tijdens een van de cursusavonden sprak een andere deelnemer, een man van 73 jaar, heel nonchalant: “Ik ben nu in een fase waarin ik aan het uitzoeken ben wat ik wil met mijn leven.” En nog steeds, als ik het allemaal niet zo goed weet, denk ik terug aan deze meneer: je hebt echt je hele leven om te bedenken wat je ermee wilt doen.
‘Niemand schrijft je voor hoe te leven’ – De coach
Sommige inzichten zijn heel logisch, maar dringen pas tot je door als het ideale moment daar is. Een oud-collega schoolde zich om tot wandelcoach, ik mocht bij haar op proef. Ze vertelde dat als je weet welke waarden (autonomie, creativiteit, eerlijkheid, etc.) voor jou belangrijk zijn, je makkelijker keuzes kunt maken die echt bij je passen. “Niemand schrijft jou voor hoe je moet leven, alleen jij bepaalt wat er in je leven gebeurt.” Als jij weet wat je belangrijk vindt, hoef je minder te leven naar verwachtingen – van jezelf noch die van anderen.
‘Je hoeft niet overal iets van te vinden’ – De zwager
Meestal ben ik niet zo uitgesproken in mijn meningen. Maar ergens iets van vinden is goed en professioneel, dacht ik. Vooral op de werkvloer of tijdens het kerstdiner vond ik zo’n specifiek standpunt nodig. Op een middag vertelde mijn zwager dat hij gevraagd was om zich aan te sluiten bij een lokale politieke partij. Niks voor hem, vond hij: “Ik haat meningen!” “Klinkt als een mening,” grapte mijn zus. Maar ik realiseerde me: niet iederéén vindt dus dat je altijd maar zo uitgesproken moet zijn. Soms is het prima om het niet te weten, onpartijdig te zijn of even helemaal niks te vinden.