Flow pakt de koffers en speurt naar fijne adresjes in eigen land (of daarbuiten). Online redacteur Rachel sliep twee nachten in hotel Zoomers in Castricum aan Zee.
‘Zee is altijd een goed idee’, is zo ongeveer mijn levensmotto geworden. Ik ben altijd te porren voor een dag, weekend of week aan het strand. Afgelopen weekend was het weer zo ver en reden mijn vriend en ik voor zijn verjaardag vanaf de Veluwe richting het westen van het land (enige nadeel van wonen op de Veluwe: het is ver van zee). Onze bestemming: Hotel Zoomers.
Het hotel bevindt zich bovenaan de strandopgang in Castricum aan Zee en bestaat nog maar een aantal jaar. Ondanks dat het op zonnige dagen best wel druk kan zijn, merk je daar in het hotel helemaal niets van. Je kunt rustig een boek lezen op het balkon in de duinen of binnen zitten aan een tafeltje bij het raam. Met een code gaan we naar binnen bij ‘duinkamer 3’. Die is prachtig. Ik wil alles eigenlijk wel kopiëren en plakken naar ons eigen huis. Ik blijf maar rondkijken.
Niets hoeft, alles mag
Ik heb deze keer helemaal geen plannen gemaakt en dat is eigenlijk best wel lekker. We doen spelletjes in de strandtent, lezen een boek in de zon op het balkon, lopen langs het water en staan de volgende morgen zelfs vroeger op om een duik te nemen. Rond een uur of negen, wanneer de zon alweer volop schijnt, krijgen we een uitgebreid ontbijt voorgeschoteld in het strandpaviljoen dat bij het hotel hoort en iets verderop zit. Kaneelbroodjes, smoothies, verschillend beleg. Het is te veel om allemaal op te krijgen.
Aan het einde van de ochtend gooi ik nog een heel kopje cappuccino over mijn witte broek heen, maar dat mag de pret niet drukken, het hotel is immers dichtbij genoeg om je zo weer om te kleden (al voelde het wel als een walk of shame om de strandopgang op te lopen). Na een lekker diner in hetzelfde strandpaviljoen kijken we nog even naar de ondergaande zon en lopen we terug terug naar het hotel. Ken je dat gevoel? Dat je ‘rozig bent’ doordat je veel buiten was? Dat voel ik wanneer ik ’s avonds na een warme douche in het bed stap. Fijn is dat.
De laatste dag is het druk op het strand, maar wanneer we een stuk verder lopen, zijn we al gauw weg uit de menigte. We besluiten het duin eens over te steken en komen op een wandelpad terecht waar we bijna niemand tegenkomen. Er is alleen een smal paadje, een weids uitzicht over het duingebied en het gefluit van de vogels. Ik slaak een diepe zucht en besef dat er één plek is waar ik helemaal tot rust kom, en dat is aan zee.
Meer lezen
- Wil je nou ook een nachtje logeren bij Zoomers? Neem dan een kijkje op hun website.
- We gaan vaker ergens overnachten, zo sliep Rachel een tijdje terug bij Fonteyn in het Zeeuwse Groede.
- Online redacteur Merel werkte vanuit een huisje in de Achterhoekse natuur.
Tekst en fotografie Rachel Vieth
