Een boekwinkel met een plankje biografieën, gelukkiger kun je Astrid niet maken. Een korte uitleg waarom levensverhalen haar zo blij maken en drie leestips.
Ik vind het altijd smullen om me door vaak dikke pillen te worstelen vol levensverhalen. Ik denk om een paar redenen:
- Ze zijn zo lekker duidelijk. Geboorte, kindertijd, beetje puberen, eerste liefdes, dieptepunten en hoogtepunten, een flinke familieruzie en tot slot dan de dood. Nou ja, het leven dus. Ik vind het blijkbaar fijn dat dat stuk van het boek al lekker voorspelbaar is.
- Als geschiedenis freakje vind ik het onderdeel geschiedenis heel leuk. Ik heb ooit een blauwe maandag geschiedenis gestudeerd en altijd spijt gehad dat ik het niet heb afgemaakt. Vaak leer je en passant veel over de tijd waarin de hoofdpersoon leeft. Het is alsof je er gratis een college geschiedenis bij krijgt.
- Het is inspirerend en leerzaam om te lezen over andere levens, en over de keuzes die mensen maken. Annejet van der Zijl beschrijft bijvoorbeeld zo mooi hoe haar hoofdpersoon in De Amerikaanse Prinses na elke tegenslag zichzelf opnieuw uitvindt. Vaak relativeert het zo lekker, valt mijn eigen gepieker opeens enorm mee, en kan ik wat opsteken van de wijsheden van andere mensen.
- De werkelijkheid is vaak gekker, spannender, bizarder dan je ooit zelf kunt verzinnen. Dus waarom dan fictie lezen?
- Een must in de biografie wat mij betreft: de twee katernen vol oude foto’s. Die spit ik allemaal door.
- Vaak krijg ik van biografieën lezen heel veel zin om te reizen, een museum te bezoeken of een voormalig woonhuis. Door de biografie over Winston Churchill ben ik in Engeland de War Rooms in Londen gaan bezoeken en door een boek over Astrid Lindgren puzzelde ik net zo lang met ons reisschema zodat we langs haar woonhuis kwamen.
- Tot slot: het is gewoon smullen, binnenkijken in het leven van een vaak bekend persoon. Alle details, intriges, smeuïge ontwikkelingen, liefdesverdrietjes en buitenechtelijke relaties. Een biografie is vaak ook een soap. Ik ben nu bezig in weer zo’n pareltje: Oliver Sachs. Weliswaar een autobiografie, maar wel weer zo’n prachtig levensverhaal.
Allene Tew Hostetter rond 1892, hoofdfiguur uit De Amerikaanse Prinses
3 leestips:
* Een schitterend vergeten leven, Toni Boumans, over het leven van Frieda Belifante. Ik had nog nooit eerder van haar gehoord, maar het leven van deze celliste, die na de Tweede Wereldoorlog naar Amerika vertrekt, leest als een film. Heel mooi.
*De Churchill Factor, Boris Johnson. Gesmuld heb ik van dit boek, ik wil nu nog een keer zijn familiehuis in Chartwell bezoeken. Dit boek legt ook mooi verbanden met de actualiteit.
*Anna, Annejet van der Zijl. Dit boek heeft mijn liefde voor biografieën aangewakkerd. Omdat dit boek zo duidelijk laat zien dat een biografie geen liefdesverklaring is. Annejet van der Zijl durft het aan om de botte en niet zo aardige kant van Annie M.G. Schmidt te laten zien.
