Breien, is dat niet suf? Ik (Bente) vond altijd van wel. Ik liep dan ook met een grote boog om wolwinkels heen, en bovendien leek het me gewoon veel te moeilijk. Inmiddels denk ik er anders over en ben ik een echte breifanaat.
Door de instructiefilmpjes van We Are Knitters kreeg ik de basis dan wel in een weekend onder de knie, geheel vlekkeloos gaat mijn eerste project – een sjaal breien voor mijn moeder – niet echt. Ik brei zo langzaam dat mijn hoogbejaarde oma me (gelukkig niet letterlijk) voorbij kan rennen, laat constant steken vallen en vloek heel wat af als er op magische wijze weer een gek gat in mijn werk is ontstaan.
Omdat ik perfectie nogal overschat en ik mijn moeder niet wil laten rondlopen met een gebreid visnet, begin ik iedere keer opnieuw. Bij de kleinste oneffenheid haal ik het werk weer uit. Het werpt zijn vruchten af, want ik word steeds beter in geen fouten maken, maar echt blij maakt het me niet. Breien hoort ontspannend te zijn en op dit moment voel ik me allesbehalve dat. Ik ben op een kwart van mijn werk als ik zie dat ik per ongeluk de verkeerde steek heb gebruikt, een hele toer lang. Zo op het eerste gezicht zie ik er misschien kalm uit, maar vanbinnen is dat wel anders.
Ik sta op het punt om het werk opnieuw uit te halen als ik bedenk hoe belachelijk het eigenlijk is. Mezelf geen fouten gunnen, zoiets werkt in het leven niet en al helemaal niet met het breien van een sjaal of muts of trui. Een foutloze sjaal is eigenlijk ook maar saai: het zijn juist die verkeerde steekjes die het werk karakter geven. En dus brei ik moedig verder.
Een week later is mijn sjaal af. De onvoorwaardelijke liefde van mijn moeder komt goed van pas, want echt verbluffend is het resultaat niet te noemen. Maar dat deert me niet. Ik leerde niet alleen iets over het maken van sjaals, maar ook dat fouten maken mag, nee nodig is, als je met iets nieuws begint. En dat is misschien nog meer waard dan het breiwerk zelf. Op naar het volgende project.
Samen met We Are Knitters delen we de komende vier weken vier brei- en haakpatronen die niet al te moeilijk en vooral leuk om te maken zijn. Met het eerste patroon kon je een deken maken en met het tweede een muts. Deze keer laten we je zien hoe je een knuffelalpaca kunt haken: net zo leuk als breien en even makkelijk te leren.
Dit heb je nodig
- 1 bol wol van 100 gram, of 2 van 50 gram (In het patroon wordt The Petite Wool gebruikt, maar je kunt ook wol halen in een andere (online) breiwinkel.)
- Kleine stukjes garen in verschillende kleuren voor het zadel
- Een haaknaald van 5 mm
- Opvulling
- Stopnaald
Deze technieken worden gebruikt
- Magische ring*
- In een spiraal haken 3. Vaste steek*
- 1 meerderen
- Halve vaste steek*
- Lossen
- Minderen*
- Steken sluiten met een vaste steek*
- Vaste steek door de voorste lus*
- Borduren met een stopnaald
- Zomen
- Van kleur wisselen
- Afhechten en afwerken
*Deze technieken worden uitgelegd in de inleiding van het patroon. De overige technieken kun je leren via de instructiefilmpjes.
Zo haak je de alpaca
Hoe je je alpaca haakt, wordt duidelijk uitgelegd in het patroon (pdf).
Fotografie We Are Knitters
