Angel volgde haar droom naar Zweden

Angel Trinidad groeide op in de Filipijnen, woonde in Amsterdam en volgde haar droom naar Zweden, waar ze werkt als copywriter voor Ikea. Ze vertelt erover in Flow 9.

Waarom Zweden?

“Als tiener luisterde ik in Manilla naar Zweedse indierock, en kreeg een utopisch beeld van het land. De natuur, de manier van leven, het moest er zo mooi zijn. Het tegenovergestelde van de Filipijnen, dat een ontwikkelingsland is met veel armoede en corruptie. Ik wist: als ik een beter leven wil, moet ik naar Europa.

Ik studeerde Europese cultuur en meldde me aan voor een beurs om mijn master in Europa te kunnen volgen. Ik werd afgewezen, maar probeerde het opnieuw en opnieuw, tot het op mijn 23e lukte. Ik mocht een semester volgen in Duitsland, in Spanje en in Stockholm.”

Hoe voelde dat: eindelijk in Europa?

“De wereld opende zich, zo bijzonder. Maar in de praktijk bleek het ook heel uitdagend en intens. In Manilla kwam ik niet zo voor mezelf op. In Europa leerde ik pas dat het waardevol is om je mening te uiten. Het heeft me assertiever gemaakt. Zeker als immigrant moet je de ruimte durven nemen om te laten zien wie je bent.”

Hoe kwam je in Amsterdam terecht?

“In Stockholm werd ik verliefd op Mark, een Nederlander. Het was 2010, we zaten in de nasleep van de financiële crisis. Ik had mijn master gehaald, maar kon geen werk vinden, dus ik moest terug naar de Filipijnen. Pas na een jaar kreeg ik weer een visum en kon ik naar Mark in Nederland. Ik vond een baan als redacteur bij Arts Holland (voormalige website over toerisme en cultuur, red.), werkte daarna als designjournalist voor tijdschriften en websites en schreef een boek over Scandinavisch design.

Zo ontstond mijn nieuwe droom: werken voor Ikea. Goed design, betaalbaar voor alle mensen: ik vind het geweldig. Na veel sollicitaties – volharding is een rode draad in mijn leven – ben ik een jaar geleden aangenomen. Mark, die software ontwikkelt en zijn werk overal wel kan doen, verhuisde met me mee naar Malmö.”

Is Zweden zoals je als tiener dacht dat het zou zijn?

“Ja, het is surreëel dat ik die droom echt leef. Het is zo mooi en rustig. Ik heb ‘fika’ omarmd: een dagelijks gezellig moment met koffie en iets zoets, dat echt bij de cultuur hoort. Maar in de tussentijd is Nederland ook een deel van mij geworden. Soms mis ik de Nederlandse openheid. In Zweden is het belangrijker om de harmonie te bewaren dan je mening te geven. Dus wie weet kom ik weer terug, of ik ga naar een andere plek. Ik blijf gewoon goed voelen waar mijn hart sneller van gaat kloppen.”