De slow stedentrip
Vaak lopen we alle bezienswaardigheden af tijdens een stedentrip, maar je kunt er ook voor kiezen om alleen te bekijken wat je écht interesseert. En dan vol aandacht. Zoals journalist Caroline Buijs in Washington D.C. deed tijdens haar slow stedentrip.
Na mijn allereerste keer Parijs, ik was denk ik negentien, kon ik behalve de Eiffeltoren, Centre Pompidou en het Rodin Museum nog een eindeloze lijst ‘bezienswaardigheden’ afvinken. Want wanneer ik op stedentrip ging, dacht ik altijd: nu ik hier toch ben, moet ik er álles uithalen. Zo ging het met elke buitenlandse stad waar ik rondliep: ik propte zo veel mogelijk in één dag en sjeesde van het ene ‘museum dat je gezien moet hebben’ naar de andere ‘kathedraal die op je lijstje niet mag ontbreken’ en at in restaurants ‘waar je écht gegeten moet hebben’.
Maar gedetailleerde herinneringen aan die steden heb ik niet. Alles lijkt te zijn teruggebracht tot één wazige gebeurtenis. Zo kan ik geen schilderijen opnoemen waarvoor ik een tijdje heb staan dromen, laat staan dat ik iets weet over de geschiedenis van zo’n stad, terwijl ik toch zo van geschiedenis hou.
