Ze is een ras-optimist, maar in deze onrustige tijden waarin er zo veel gebeurt in de wereld, slaat de twijfel toe. Toch gaan je zorgen maken en optimisme samen, ontdekt journalist Annemiek Leclaire. Juist nu. In ons Vakantieboek vind je er een artikel over. Hieronder alvast een fragment.
Je in lastige tijden op het positieve richten, noemt de Amerikaanse activist en schrijver Rebecca Solnit ‘hoop’. Ze schreef boeken over onder meer de kunst van het verdwalen en het plezier van wandelen. Haar boek Hope in the dark is bedoeld als hart onder de riem voor al die mensen die wereldwijd proberen iets goeds voor elkaar te botsen. Na de verkiezing van Donald Trump zette ze het boek (tijdelijk) gratis online. Hoop betekent niet dat je de werkelijkheid ontkent, schrijft ze, het betekent juist dat je de realiteit in de ogen kijkt. En daarbij in gedachten houdt wat het verleden voor helden en bewegingen heeft opgeleverd die onrechtvaardigheid met succes hebben verslagen. Hoop overstijgt optimisme en pessimisme.
‘Optimisten denken dat het allemaal wel goed komt zonder dat ze zich ermee hoeven te bemoeien. Pessimisten denken dat het toch niet goed komt, ook al bemoeien ze zich ermee. Beide menstypen hebben dus een excuus om niets te doen. ‘De hoopvolle mens zet volgens haar een klein stapje in de goede richting. Wat wij doen om de wereld ten goede te veranderen, houdt ze ons voor, heeft betekenis – ook al lijkt het nog zo klein en onbetekenend. Hoofdstuk na hoofdstuk beschrijft ze een geschiedenis tjokvol mensen die op hun manier vochten tegen slavernij, die zich inzetten voor vrouwenemancipatie, homorechten, milieuwetgeving. En die het uiteindelijk – gezamenlijk – voor elkaar kregen, ook al was het soms pas na hun dood. ‘houd moed’, schrijft Solnit.
- Het artikel ‘Hoera voor het optimisme’ staat in het Flow Vakantieboek 2017.
- De foto’s bij het artikel maakte Hanke Arkenbout met een analoge camera. Meer van haar foto’s zijn te vinden op haar website.
Tekst Annemiek Leclaire Fotografie Hanke Arkenbout
