Het kwam precies op het juiste moment voorbij: het boek waarin journalist Liddie Austin las dat het allemaal niet draait om het najagen van geluk. Betekenis, daar gaat het om.
Juist in een tijd waarin ik over dit soort kwesties mijmerde, kwam ik online een boek tegen waarvan de omschrijving me intrigeerde. Niet het najagen van geluk, stelt de Amerikaanse psycholoog Emily Esfahani Smith in De kracht van geluk, maar het streven naar betekenis maakt het leven de moeite waard. Hoe zat dat?
De oude Griekse filosofen onderscheidden al twee verschillende paden naar het goede leven, lees ik niet veel later in Smiths boek. De positieve psychologie is de wetenschap die sinds de jaren negentig onderzoek doet naar welzijn. Het doel ervan is mensen weerbaarder en gelukkiger te maken in de hoop psychische problemen te voorkomen. Aanvankelijk richtte deze positieve psychologie zich op het bestuderen van het ene pas, dat van geluk (in de filosofie in navolging van Freud ook wel op zijn Grieks ‘hedonia’ genoemd: ‘je goed voelen’).
Na verloop van tijd groeide echter het inzicht dat (alleen) het najagen van geluk niet gelukkig maakt. En dus keek de positieve psychologie ook eens naar het andere pad: zin. Aristoteles noemt die ‘eudaimonia’, Grieks voor ‘goed zijn’ of ‘goed doen’ of ‘voelding’). En wat bleek? Mensen die het idee hebben dat hun leven belangrijk en waardevol is, deel uitmaakt van iets groters en zelfs een doel heeft, kortom: zinvol is, ervaren meer levensvervulling dan degenen die alleen geluk najagen.
- Het artikel staat in Flow 5.
Tekst Liddie Austin Illustraties Sanny van Loon
