Hoewel Flow’s Astrid haar overvolle boekenkast en vintage serviezen heel gezellig vindt, vroeg ze zich toch af of haar huis wat minder vol kon. Ze schreef een jaar lang blogs over de betekenis van spullen. We lichten er opnieuw een aantal uit. Deze keer: boekenliefde.
Als het gaat om weggooien, heb ik met boeken nog de meeste moeite. Misschien omdat de boekwinkel een plek is waar ik rustig van word en ideeën opdoe. (Maar mogen ze in Nederland nog wat leuker? Met zo’n Starbucks erin, zoals in New York, met bijvoorbeeld lekkere chesterfields en schemerlampen, waar niemand boos kijkt als je daar gaat zitten lezen.) En misschien omdat ik met iemand woon die zo mogelijk nog ingewikkelder doet over het weggooien van boeken dan ik.
Dat ik in de leukste boekwinkel van Haarlem en bij een uitgeverij heb gewerkt, helpt ook al niet mee. (Ook al ken ik iemand die bij een uitgeverij werkt en thuis geen boek meer in haar woonkamer kan verdragen.) Misschien is het omdat ik altijd droomde van een bibliotheekkamer thuis. Aangezien ik geen landhuis met bijbehorende bibliotheekkamer heb, leek het me zinnig eens een rondje Google te wijden aan de groeiende boekenberg bij ons thuis. Ik kwam de volgende oplossingen tegen:
- Eén erin, één eruit. Bij elke nieuw boek moet een andere het veld ruimen. Is prima te doen, omdat er tussen mijn boeken echt wel een paar mindere goden staan. Van die dubieuze verzamelbundels en titels die je nog niet hebt gelezen en waarvan je weet dat het ook nooit meer zal gebeuren. Verder is er nog de afdeling dubbele titels, die huisgenoot en ik allebei meebrachten toen we ooit in één huis verder gingen, en waar we het maar niet over eens worden. Moeten die van hem weg of die van mij?
- Geef boeken weg door ze in een bibliotheekkastje voor de deur te zetten: een Little Free Library. Deze meestal zelf getimmerde en beschilderde kastjes poppen steeds vaker op. Op Minibieb.nl kun je kijken of er een bij jou in de buurt staat. In Engeland zag ik in wachtkamers en koffietentjes een boekenplank waar het hele dorp zijn voorraadje leftovers op zet, die een ander dan gratis mee mag nemen. Zo’n zelfde sympathieke boekenkast heeft de Engelse winkel in mijn stad ook.
- De e-reader. Sinds drie jaar ben ik om. Leest lekker, is goedkoper, neemt nul ruimte in en is prima voor de gewone doordeweekse wegleesboeken. Om de boeken een beetje ‘vast’ te houden, schrijf ik alles wat ik heb gelezen in een schriftje.
- Geef nog mooie en hele kinderboeken weg aan de school van je kinderen. In mijn geval zijn ze daar blij mee, maar willen ze wel eerst even weten wat ik geef.
- Verkoop je oude boeken via Bol.com. Het is even een klusje, de ISBN-nummers invoeren, maar een vriendin van mij laat dat door haar kinderen doen (die vinden dat blijkbaar leuk).
- Reisgidsen, kookboeken waar je nooit uit kookt, woordenboeken… Nou ja, eigenlijk alles wat je bij wijze van op je telefoon kunt opzoeken en na een jaar op papier toch achterhaald is, kan weg.
- Nog een zetje nodig? Boeken zijn trouwens ook een bron van huisstofmijtallergie.
Ongezelliger kan ik het niet maken en bij mij staan ze er nog hoor, de tot de nok toe gevulde boekenkasten. In de woonkamer nog wel – wat al helemaal uit is, geloof ik.
Tekst Astrid van der Hulst
