Ze schreef een jaar lang over opruimen en raakte er weer in de ban van door de Netflix-serie van Marie Kondo. Astrid over de betekenis van spullen en ontspullen. Deze keer: tiny houses.
Vorig jaar bezocht ik vier tiny houses en hun bewoners, waar ik korte video’s van maakte. Een verheugklusje. Het was schaamteloos gluren natuurlijk, want het blijft intrigerend: kiezen voor wonen op een paar vierkante meter. Veel mensen dromen ervan, maar weinigen doen het echt.
Veel van de huisjes waren zelfvoorzienend, en dat betekende moestuinieren, een composttoilet, zonnepanelen en dat allemaal een beetje draaiende houden. In m’n eentje zag ik het me nog wel doen, maar ik had bewondering voor het stel dat samen een tiny house deelde. De meeste indruk maakte het gezin met twee kleine kinderen en een hond. Het paste gewoon, én boeken, én leuk gestylede hoekjes, én twee mini-slaapkamers voor de kinderen.
Dat hele tiny house-leven was natuurlijk minder romantisch dan ik me had voorgesteld. Ik hoorde verhalen over de winter (soms geen stroom omdat de zonnepanelen niet genoeg zon opvangen), de zomer (soms geen water als het weken achter elkaar niet regent), de dagjesmensen die door je raam naar binnen gluren (écht, dat doen ze gewoon), en dat het in Nederland best moeilijk is om een plek voor zo’n huis te vinden. Maar de bewoners hadden allemaal het idee dat ze nu meer tijd konden besteden aan wat ze echt belangrijk vonden in het leven.
Uiteraard waren ze bezig met het thema ontspullen. De ontspul-tips die ik opdeed, lagen deels voor de hand. (Als je steeds min of meer hetzelfde aandoet, kan de rest van je kleding wel weg. De bibliotheek is een fantastische uitvinding.) En deels vond ik ze heel toepasbaar. (Vraag geen spullen voor je verjaardag, maar een beleving. Je was strijken kan ook op een tafel.)
Tiny house-bewoner Karin (van het gezin) had nog een handige: neem niets aan wat gratis is. Want wat eerst voelt als een kans, wordt al snel ballast. Dus geen gratis gadgets die je kunt sparen in de supermarkt bij de kassa. Geen uitprobeer-shampootjes bij de drogist. Geen weggevers van je buurvrouw. Geen extraatjes bij kidsmenu’s. Geen folders, flyers, monstertjes of wat dan ook. Gratis? Het kwam er bij haar niet in! Kijk, daar kan ik wat mee.
- Astrids blogjes over een jaar lang ontspullen vind je hier.
Tekst Astrid van der Hulst Fotografie Luke Stackpoole/Unsplash.com
