Anna leeft met twee liefdes: 'Voor het eerst in mijn leven voelt het alsof al mijn behoeften vervuld worden'

Schrijver Fen Verstappen interviewt Anna (41), die niet kan kiezen tussen twee liefdes.

“Ik was 21 en mijn idee over de liefde was dat het me toekwam zolang ik me gedroeg. Ik viel in de smaak als ik meebewoog, werd gewaardeerd zolang ik in de pas liep – niet te hard praten, niet te veel ruzie maken, geen gekke dingen zeggen, niet te veel opvallen. Met dat eenzijdige beeld van liefde voedden mijn ouders me op. Het maakte dat ik op de drempel van mijn volwassen leven hunkerde naar iemand die er onvoorwaardelijk voor me zou zijn. Naar iemand die álles wat ik ben zou liefhebben.”

Jij bent het

“Ik had voor het eerst een pil geslikt, en net toen die begon te werken zag ik hem staan: de manager van de locatie. Ik herkende een gekte in zijn ogen – een soort onaangepastheid die ik zo goed van mezelf ken en die er nooit echt had mogen zijn. Jij bent het, dacht ik. En nee, ik was niet per se in staat tot de meest betrouwbare inschatting op dat moment. Maar ondanks mijn protesterende vrienden ging ik een uur later met hem mee naar huis en daar bleef ik, een week lang. Ik was vaker meegegaan met mannen, hongerig naar die ene liefde, die ene persoon die me helemaal zou omarmen, en dat leverde nooit iets anders op dan van die sterk op de man gerichte seks.”

Goed zoals ik ben

“Ik wist nog niet goed wat ik zelf fijn vond en durfde daar al helemaal niet om te vragen. Met Frank was dat meteen totaal anders. Hij keek me recht in mijn ogen, wilde weten wat ik lekker vond en vond geen antwoord ongepast. Hij lachte om mijn grappen, vond me slim en knap en stelde me vragen. Niets moest er anders aan mij, ik was goed zoals ik was; inclusief mijn grote gebaren en mijn soms onnavolgbare wisselvalligheid. Een week gingen we in elkaar op binnen de vier muren van zijn woning en hadden we geweldig afgestemde seks. We werden stapelverliefd op elkaar.”

Tegenpool

“De man met wie ik getrouwd ben, is mijn ultieme tegenpool. Ingetogen, stabiel, graag op de achtergrond en niet dol op verandering. Toen onze oudste dochter geboren werd en ik een postnatale depressie had, bleef hij consequent zijn hand op mijn rug leggen – het komt wel goed, zei hij dan en ondertussen ging hij nergens heen, en inderdaad: zo kwam het goed.

Zeventien jaar lang al vormen we een solide en ook gelukkig fundament onder ons gezin; vullen we elkaar aan, kunnen we op elkaar rekenen. Misschien juist omdat we zo wezenlijk verschillend zijn: door zijn rust dwingt hij mij ook tot rust, door zijn gelijkmatigheid maakt hij mijn leven ook gelijkmatig en dat maakt hem samen met mijn kinderen mijn thuis – de basis van alles. Het maakt alleen ook dat we een leven leiden zonder bezieling, zonder veel ontwikkeling, een leven waarin seksualiteit geen rol speelt. Opnieuw loop ik in de pas, zit in een systeem waarin ik er maar half kan zijn en waarin ik me ook vaak grondig alleen voel.”

Verstrengeld

“Nadat we een week in zijn huis hadden doorgebracht, maakte ik het uit met Frank. Ik vond die volledige overgave, die intense dynamiek tussen ons, doodeng. Ik had me nog nooit zo verstrengeld gevoeld met iemand, had nog nooit ervaren dat ik zozeer mijn wederhelft had getroffen. Maar precies dat was wat me angst aanjoeg: als dit zo doorgaat, dacht ik steeds, als we op dit tempo voort denderen en ik verlies het dán, ben ik ook mezelf helemaal kwijt. Dus ik zei: dit moet stoppen.”

Hengel uitwerpen

“Niet veel later ontmoette ik mijn man en Frank zijn vrouw. Het is geen chic verhaal nee, en ik wil ook niets goedpraten. Maar mensen met kinderen begrijpen misschien: behalve dat je een heel nieuwe etage aan onmisbare gevoelens en ervaringen krijgt, gaat er met de komst van kinderen ook een stuk identiteit verloren. Je moet zo veel rekening houden met wie de ander is, wat andermans behoeften zijn, met voorspelbaarheid, stabiliteit. En die biedt ons gezin aan onze kinderen, honderd procent. Toch bleek ik heel af en toe contact zoeken; bleef ik tussen het verschonen, de speeltuinen en de vroege nachten in bed door met mijn telefoon een hengel uitwerpen naar dat leven waarin ik me zo onmiskenbaar gezien had gevoeld en dat ik zo ongelooflijk miste. Eén keer kwam het tot een koffieafspraak, maar de spanning was om te snijden en ik kapte het af voordat er iets kon gebeuren.”

Verlangens

“Er gingen nog een paar jaar voorbij. We zaten al weken met het gezin opgesloten door de lockdown en ik stuurde aan op een gesprek met mijn man. Kon er na zeventien jaar niet ruimte komen voor anderen, zo af en toe? Hij moest er zelf niet aan denken, zei hij, maar als je het al doet, dan wil ik het niet weten. Dat is geen groen licht, nee. En nogmaals: ik praat niets goed. Maar diezelfde avond stuurde ik Frank een bericht waarin ik schreef dat ik aan hem dacht en dat we elkaar konden zien. De waarheid is natuurlijk dat ik twintig jaar lang aan hem was blijven denken. Vijf weken later spraken we af. Ik had de meest intense, overweldigende seks die ik ooit had gehad. Er was volledige overgave, het was een totaal verdwijnen in de ander – het was de verzilvering van een grote liefde die twee decennia lang opgepot was gebleven.”

Compleet

“Als een vliegtuig neerstort, moet je eerst jezelf zuurstof geven en pas daarna kun je goed je kinderen helpen. Dat is wat ik mezelf voorhoud – want natuurlijk vreet mijn geweten aan me. Anderhalf jaar zijn Frank en ik nu samen. Naast míjn huwelijk en mijn gezin en naast zíjn huwelijk en zijn gezin. Voor het eerst in mijn leven voelt het alsof de liefde compleet is – alsof al mijn behoeften vervuld worden en ik er helemaal mag zijn. En het klinkt idioot misschien maar ik zou niets aan de huidige situatie willen veranderen. Ik weet dat ik de liefde van mijn man in de waagschaal stel: dat als deze tweede relatie morgen uitkomt, er vooral veel verdriet en wantrouwen overblijft. Maar alleen onder deze voorwaarden kan ik een moeder en partner zijn die blijft. Dit is het leven dat ik wil leven. Een leven waarin ik – in ieder geval tijdelijk – niets of niemand hoef te missen.”

Om privacyredenen is de naam Anna gefingeerd.