Het lijkt wel of tegenwoordig iedereen aan het ontspullen is, of zich in elk geval heeft voorgenomen dat te doen. Na 52 weken blogjes tikken over het onderwerp, vertelt Flow’s Astrid hoe ze nu over opruimen denkt.
Heb je spijt van iets wat je weggegooid hebt?
“Nee, wel van iets wat ik weggaf. Het was een jasje voor mijn schoonzus. Pas later dacht ik: waarom heb ik dat nou weggedaan? Voor Flow schreef ik hier een blog over. Een week later stond ze op de stoep met een pakketje. ‘Ik heb nog wat voor je.’ Toen ik het openmaakte zat het jasje erin.”
En wat kon je absoluut niet wegdoen?
“Foto’s, briefkaarten, kindertekeningen. Toch de persoonlijke dingen, iets waar een herinnering aan zit. Aan de andere kant vind ik dat het huis geen museum moet worden. Het gaat uiteindelijk niet om de spullen, wel om de gedachte erachter. Ik houd nu een boekje bij waarin ik mijn herinneringen opschrijf. Een kaartje van een museum bijvoorbeeld. Dan hoef ik niets meer te kopen in de souvenirshop en heb ik toch een aandenken.”
Verlang je nog steeds naar een compleet opgeruimd ‘Pinterest’-huis?
“Ja, het lijkt me heerlijk om thuis te komen met zo’n hotelgevoel. Dat geeft zoveel rust in je hoofd. Maar ik kan troep nu ook als een symbool voor gezelligheid zien. Een jas op de grond betekent dat mijn kind is thuisgekomen. Dat de trap een beetje stuk gaat komt omdat er iedere dag voeten overheen gaan. Ik weet niet of het meest opgeruimde huis het meest gelukkige huis is. Die gedachte helpt me wel als het weer een bende is in huis.”
Wat is je grootste inzicht na 52 weken ontspullen?
“Dat het onderwerp niet om ontspullen gaat, maar over wat je nou eigenlijk wilt in het leven. De keuzes die je maakt en waar je je geld in wilt stoppen. Vroeger zag ik een grote villa als mijn einddoel. Nu woon ik liever in een tiny house, zodat ik geld overhoud om rond te reizen en herinneringen te maken.”