Oke, het is niet gelukt. Dat plan van vorige week om een week lang elke dag 25 dingen mindful te verplaatsen. Het was een slecht plan. Ik kan én niet goed ontspullen én niet goed verplaatsen. En verder zeg ik er nu even niets over want ik ben wel goed in mijn mindere kanten toegeven, maar minder goed in het aanvaarden van mijn mindere kanten (Wat ik dan nog wel even kwijt wil over dat ontspullen, is dat ik wel heel trots ben op Astrid, die deze week op drie verschillende radiozenders mocht komen vertellen over ontspullen).
Inmiddels ken ik de perfecte remedie om te accepteren dat ik niet perfect ben: en dat is me verheugen. En dat doe ik. Want ik ga vier dagen met dochter naar Stockholm! Kaneelbroodjes, papierwinkels, het Abba-museum en natuurlijk Junibacken, waar Villa Kakelbont is nagebouwd. Er is een voorpret lijstje, er is een plan (waarvan we ook echt maar de helft hoeven te doen) en er is vooral veel zin. Eerst moet dit blog nog af, maar hoe brei ik hier nou een mooi einde aan, hoe praat ik het leuk rond, waar gaat het naartoe? Jaloers kijk ik naar de Volkskrant van woensdag, waarin zo’n leuke column van Aaf Brandt Corstius staat, die ook net beschrijft dat ze naar Stockholm gaat. Ach, ik zet gewoon een punt. Sorry jongens, ik ben dus niet perfect en wil heel graag mijn computer dichtklappen en gewoon gaan. Zonder een mooi blog te hebben gemaakt. Maar wat kan het me schelen? Ik verheug me!
Irene is samen met Astrid creative director van Flow. Elke vrijdag schrijft ze over hoe ze de lessen uit verschillende mindfulness-trainingen toepast in haar daily life. Ze woont in Haarlem met haar kinderen (co-ouderschap) van 10 en 13.
