Diep in haar hart wil Irene – samen met Astrid de oprichter van Flow – alles veilig, klein en zo’n beetje elke dag hetzelfde houden, maar ze weet ook dat ze energie krijgt van dingen buiten haar comfortzone. Elke vrijdag schrijft ze over hoe ze de lessen uit verschillende mindfulness-trainingen toepast in haar daily life.
In op reis gaan, vooral voor mijn werk, ben ik niet zo goed. Nu Flow best succesvol is in het buitenland zit ik wat vaker in Hamburg (hoofdkantoor Duitse Flow) of Parijs (hoofdkantoor Franse Flow) en laatst zaten we zelfs helemaal in New York en Toronto om de Engelstalige Flow nog meer te promoten. Da’s allemaal heel bijzonder en ik ben ook blij dat we zulke kansen krijgen, maar het levert ook altijd veel geworstel met mezelf op. Want heel diep in mijn hart zou ik het liefst alles veilig en klein en zo’n beetje elke dag hetzelfde houden. Mooie verhalen bedenken, stukje schrijven, illustraties zoeken en ’s avonds met de kinderen op de bank: dat is voor mij best een ideale dag waarvan ik er graag veel achter elkaar plak. Maar ik weet ook dat ik groei en energie krijg van dingen buiten mijn comfortzone. Alleen is dat dan vaak pas achteraf, en da’s jammer.
Neem dat tripje naar New York en Toronto. Van tevoren heb ik het heel moeilijk met het idee dat ik er een week niet ben voor mijn kinderen, want stel nou dat ze net ziek worden of van hun fiets vallen of me gewoon missen of… Nouja, dat soort kwesties. En dan is er dat gedoe met vliegen (gelukkig ben ik van mijn vliegangst af, maar toch kost dat reizen me veel energie) en als ik er dan eenmaal ben, zijn er energieslurpers als zakelijke ontmoetingen en presentaties die gehouden moeten worden, en ondertussen denk ik maar steeds: je moet er ook van genieten! En al mijn vriendinnen appen dan ook nog: vergeet je niet ervan te genieten?! Dat doe ik ook wel en ik ben oprecht superblij dat ik dan ineens zomaar op een zondagochtend kan hardlopen in Central Park. Maar ik moet wel mijn best ervoor doen. En steeds weer denken aan de grootste basis mindfulness-les: leef in het nu, blijf in het nu, nú is wat telt.
Stiekem ben ik toch het blijst ná het nu, als ik weer lekker met mijn kinderen Expeditie Robinson zit te kijken op de bank. Dan ben ik pas echt ‘in het moment’ en denk ik compleet tevreden met een grijns op mijn gezicht: dat heb ik maar mooi weer gedaan en wat een bijzondere ervaring.
