Reshuffle
Ooit schreef Alice van Flow een mooi stukje over dat spullen met een verhaal haar steeds meer bevrediging schenken dan nieuwe veroveringen uit een winkel. Een oud overhemd van je man aantrekken is misschien wel leuker dan een nieuwe van de Zara. Het kettinghorloge van opa blijkt ineens een dierbaar sieraad. Of de lamp die je hebt gekregen van je tante. Niet helemaal conceptstore-proof, maar wel onderdeel van jouw verhaal.
Ik heb dat ook. Dit weekend heb ik ge-reshuffeld. Een beetje uit nood weliswaar, want aan huis gekluisterd met allemaal zieke mensen in huis. Maar goed, had ik opeens wel helemaal zin en tijd om een kast in de kamer uit te mesten en weer eens door mijn huis te struinen wat ik eigenlijk nog allemaal heb. De oude studentenkamer-stoel van huisgenoot bleek met een schapenvelletje een helemaal fijne aanwinst als leesstoel beneden. (Schapenvellen-alarm: ik heb tegenwoordig de neiging om overal een schapenvel over te gooien want alles knapt er enorm van op, maar ook daarin geldt: alles met mate is beter.) De lamp die ik van mijn oma heb geërfd staat eigenlijk heel mooi bij mijn plantenhoekje en geeft ’s avonds het warmste licht. En als ik al mijn andere schatten van mijn toen-ik-nog-verre-reizen-maakte-tijd bij elkaar leg op een schaal in de opgeruimde virtinekast, ben ik meer dan tevreden over mezelf.
Zo stond ik dus ineens oud zilver te poetsen (van Portobello Road in Londen), glazen te wassen (hebben nieuwe plek gevonden in kamerkast) en met de plumeau die ik van onze hulp moest kopen heb ik zelfs randjes afgestoft. En man-o-man, ik was me toch een potje blij ‘s avonds. Twee vuilniszakken weggegooid, en nul euro uitgegeven. Nou ja, de moraal van dit verhaal is dus eigenlijk: je hoeft niets te kopen, je hebt alles al. En het is ook nog eens leuker dan wanneer je het in de winkel had gekocht.
Astrid (47) is samen met Irene de oprichter van Flow. Ze woont samen en heeft twee kinderen. Ze schrijft elke dinsdag over de zin en onzin van ontspullen.
