Bente van de Wouw is online editor van Flow en deskundige op het gebied van introversie en slow life. Ze ontdekte dat je geen boerderij met kippen nodig hebt om langzaam te leven. Dat kan ook gewoon – of júist – in het hectische nu. Deze keer: waarom de huidige versie van jezelf genoeg is.
Het is vrijdagavond zeven uur en ik lig uitgeteld op de bank onder een deken. Ligpositie: burrito. Ik druk op de startknop van mijn favoriete Netflix-serie als ik dat vervelende stemmetje in mijn hoofd hoor: ‘Netflixen is voor losers. Doe iets nuttigs.’ Nukkig blijf ik de serie volgen. ‘Je had nu ook in de sportschool kunnen zijn.’ Ik moet even terugspoelen. ‘Of die ene cursus kunnen volgen.’ Boos zet ik de tv uit.
Langzaam leven is leuk en aardig: lange wandelingen maken, niet meer multitasken, vaker nee zeggen en de telefoon op stil. Inmiddels ben ik er expert in. Het is dat stemmetje in mijn hoofd waar ik nog mee worstel. Dat irritante tegengeluid als ik simpelweg mijn leven leef. Bij alles wat ik doe, zegt het dat het beter moet, sneller kan. Dat ik de beste versie van mezelf moet worden, en dat het leven nemen zoals het komt, me daar niet gaat brengen.
Allemaal zeggen ze: je bent (nog) niet goed genoeg
Dat stemmetje was er niet altijd. En als ik goed nadenk, is het eigenlijk ook niet van mij. Het is meer de echo van de buitenwereld: van vergelijken, van artikelen op internet, van gefotoshopte beelden op social media en ochtendroutines van influencers.
Quotes als ‘leef je beste leven’ en ‘pluk de dag’ overspoelen Pinterest en dan heb ik het nog niet eens gehad over al die zelfhulpboeken die je vertellen hoe het wél moet. Hoewel de inhoud iedere keer weer verschilt, zeggen al die externe bronnen: je bent (nog) niet goed genoeg. Maar als je dit doet – insert een quickfix – dan ben je er.
Vermoeiend, vind ik het, dat altijd moeten streven. Het idee dat we boven op de hectiek van de dag, óók nog eens de allerbeste versie moeten zijn. Het neemt ruimte weg om fouten te maken, om aan te klungelen, om wel te zien waar het schip strandt en het leven te ervaren in plaats van te ‘ownen’.
Gewoon leven is voldoende
Onder dat ene schreeuwende stemmetje leeft er nog een. Dat fluistert. Dat gelooft dat gewoon leven genoeg is. Dat de huidige versie van mij genoeg is. Voor vandaag en morgen en voor alle dagen daarna. Volgens dat stemmetje hoef ik geen perfect lichaam te hebben of successen na te jagen om gelukkig te zijn. En een avond op de bank netflixen is net zo goed het leven ervaren. De beste versie worden van jezelf? Ammehoela.
Dat stemmetje is nog zacht en ik hoor het alleen als ik stil ben. Toch besluit ik ernaar te luisteren, omdat ik weet: dit is míjn echo. Het komt van binnenuit. En als ik iets vertrouw in het leven, dan is het dat. Laat dat gemene stemmetje maar lullen, vanbinnen weet ik beter. En ondertussen kijk ik gewoon lekker mijn Netflix-serie af in burrito-modus.
Tekst Bente van de Wouw
Gepubliceerd op 5 juni 2023
