De zinnetjes van Aaf: 'Veelzijdigheid is een kwestie van bescheiden zijn'

Columnist, schrijver en podcastmaker Aaf Brandt Corstius mijmert over een quote die haar opviel. Deze keer een zin van een honderdjarige.

Een heel fijne niche in het genre interview vind ik de interviews met honderdjarigen in de Volkskrant. Weinig mensen hebben meer levenservaring dan een honderdjarige die nog in staat is om het na te vertellen, zou ik zeggen, en om te reflecteren op zijn of haar leven.
Nu las ik weer zo’n stuk dat me raakte, met een man die ook de honderd had gehaald, en nog uiterst kwiek van geest was en terugkeek op een eeuw lang leven.

Filip Boeke heette hij, en hij was musicus en psycholoog geweest. Maar hij had ook zelf een huis gebouwd in Frankrijk, kinderen grootgebracht, veel gelezen, allerlei verschillende interessante dingen gedaan. Hij was er heel erg voor dat een mens altijd moest knutselen, iets met zijn handen moest doen. Ik kan me daar erg in vinden, en de gemiddelde Flow-lezer vast ook.

Wie bescheiden is…

Aan het eind van het interview liet hij een zinnetje vallen dat bij mij insloeg als een bom. Boeke was zijn hele leven een bescheiden, verlegen man geweest. Dat kon je ook merken aan de dingen die hij zei. En aan het eind zei hij daar zelf over: “Wie bescheiden is, leeft op zijn gevoel en is veelzijdig, want hoeft niet in één ding uit te blinken.”

Die zin moest ik twee keer lezen om hem echt te begrijpen. Maar het is natuurlijk waar. Als je bescheiden bent, hoef je niet per se uit te blinken. En als je niet hoeft uit te blinken, kun je veelzijdig zijn. Je hoeft, bijvoorbeeld, niet je hele leven te besteden aan de állerbeste Formule 1-coureur van de wereld worden. Of de allerhoogste directeur van het bedrijf waar je werkt. Nee, je kunt kijken waar je gevoel je brengt, en veelzijdig blijven. Want ook als je een tijdje besluit te gaan edelsmeden, zonder enige kennis van zaken – toevallig mijn nieuwe interesse en hobby – hoef je dus niet meteen de beste edelsmid van Nederland te worden. Want: je bent bescheiden.

Meerdere talenten

Ik vond dit zo’n mooie gedachte. Die werkt ook nog eens twee kanten op. Ten eerste wordt bescheidenheid tegenwoordig vaak gezien als iets wat tégen je werkt. Je mag niet te bescheiden zijn, je moet van de daken roepen dat je bestaat, op alle social media over al je prestaties roeptoeteren. Bescheiden zijn is voor watjes, zo kijken mensen er nu een beetje naar. Maar bescheiden zijn leidt dus tot iets heel goeds: je hoeft niet overmatig te presteren en heel nauw te focussen op één ding, en daardoor kun je je op meerdere talenten en kundes toeleggen. Net als Filip Boeke, die zich richtte op muziek, psychologie én zelf huizen bouwen.

Het werkt ook de andere kant op: soms vinden mensen veelzijdigheid een beetje versnipperd. Hoe vaak ik niet heb gehoord dat ik meer moet focussen, dat ik me niet zo moet verliezen in het ene werkproject na het andere, en vooral ook in de ene hobby na de andere cursus. Maar veelzijdigheid is dus een kwestie van bescheiden zijn, bleek uit het citaat van deze honderdjarige. En daarmee een deugd!