Van sommige dingen had je misschien bedacht dat je ze zou worden: een gangmaker, een wereldreiziger, een goede spreker. Maar je komt erachter: ik ben dat gewoon niet. Dat geeft niks, denkt journalist Peggy van der Lee, het kan juist het begin van iets nieuws zijn.
Afscheid nemen van de dingen die je dacht of hoopte te zijn: volgens psychotherapeut Riekje Boswijk is het een onderwerp waar we allemaal mee te maken krijgen. Een nieuwe blik op je zelfbeeld en je leven: je dacht ooit zo’n extravert type te worden dat op een feestje vrienden maakt met allerlei onbekenden, maar komt erachter dat je veel liever meteen doorrent naar de mensen die je vertrouwd zijn. Of je dacht een echte teamplayer te zijn, maar je realiseert je zo langzamerhand dat je gewoon graag alles zelf doet. Ook veel gehoord: je hoopte heel flexibel te zijn, maar blijkt bij nader inzien iemand die helemaal niet goed mee kan bewegen met spontane acties of veranderingen.
Boswijk: “Als je net van school komt, heb je heel veel ideeën over wat je wilt en kunt, wat je allemaal gaat doen in het leven en welke eigenschappen daarbij horen. Ergens halverwege het leven is het natuurlijk om dat eens te gaan evalueren. Hoe ziet mijn leven er nou uit? Welke dingen passen bij me en welke niet? Waar voel ik me prettig bij? En dan kom je er misschien achter dat de dingen die je van jezelf verwachtte, niet per se de dingen zijn die je goed liggen.”
Supermoeders en globetrotters
Dat is niet altijd fijn, ontdekte ook Marije Pietersma, commercieel directeur bij De Pier in Scheveningen. “Ik wilde zo’n moeder zijn die zingend een stapel versgebakken pannenkoeken op tafel zet, tien kinderen eromheen, ruitjesgordijnen voor de ramen en stroop all over the place. De werkelijkheid is dat ik niet verder kom dan een pak magnetronpannenkoeken en vier kinderen in huis echt al heel druk vind.
Nog zoiets: ik had natuurlijk, net als iedereen, ook de wereld rond moeten reizen en allerlei exotische bestemmingen aan moeten doen. Ondertussen geloof ik dat ik het gewoon heerlijk vind om vakanties thuis door te brengen – ik hou niet van al dat gesleep, ik heb het liever een beetje luxe en ik woon al aan het strand. Maar het knaagt wel: mis ik niet van alles?”
Volgens Riekje Boswijk ontstaat de mismatch tussen wie we zijn en wíllen zijn voor een groot deel door de ideaalbeelden in ons hoofd. Opgestuwd door de druk van buiten – en het lijkt wel alsof die alleen maar groter wordt. “Al die perfecte levens in series, in bladen en op social media geven je het gevoel dat je pas geslaagd bent als je de hele wereld hebt gezien, een vrolijk, knap gezin hebt en een huis met de nieuwste kleur op de muren. Bovendien moet je bepaalde eigenschappen bezitten voor dat geslaagde leven.
Zo lijkt iedereen tegenwoordig extravert te moeten zijn: makkelijk je verhaal vertellen, zomaar even een gesprek op gang brengen, je leven delen op allerlei kanalen met leuke filmpjes, jezelf presenteren in een minuut. Maar de werkelijkheid is dat de helft van de mensen helemaal niet zo outgoing is. Als je dan toch extravert moet ‘doen’ terwijl je dat echt niet bent, dan ben je jezelf eigenlijk aan het afkeuren. Terwijl introvert zijn een prachtige eigenschap is.”
- Het volledige artikel ‘Afscheid van wie we wíllen zijn’ is te lezen in Flow 1.
Tekst Peggy van der Lee Illustraties Agnes Loonstra
