Irene: het nut van even niets doen tijdens een wachtmoment

Even wachten bij de bushalte, in een winkel of op een kopje koffie; vaak vullen we die momenten met onze telefoons. Flow’s Creative director Irene vraagt zich in Flow 10 af: kunnen we die wachtmomentjes niet wat vaker leeg laten?

Wanneer zijn we eigenlijk gestopt met wachten? Gewoon staan of een beetje hangen tot de bus komt, het stoplicht groen is, je bij de kassa aan de beurt bent. Tot de pasta kookt die vrienden komen eten, je lief thuis is, de trein voor je neus staat. Kun jij je herinneren dat je alleen wachtte? En verder niets deed?

Toen het leven na de pandemie-pauze weer op gang kwam en langzaam volstroomde, merkte ik dat ik de niets-tijd miste. De momenten dat mijn gedachten konden dwalen, dat mijn hoofd spontaan sprongetjes kon maken en ik genoeg had aan… niets.

En door

Inmiddels zijn mijn dagen als vanouds gevuld en ben ik alweer efficiënt bezig. Met plannen, doorgaan, opschieten. Alle rust lijkt verdwenen, inclusief alle wachtmomenten. Ingenomen door nieuws checken, door Insta scrollen, die nog even een appje sturen, dat mailtje beantwoorden en hup weer door.

In de serie Beter leven in de Volkskrant, waarin succesvolle creatievelingen vertellen hoe ze geïnspireerd raken en productief blijven, vertelt dichter, schrijver, muzikant en De slimste mens-finalist Joost Oomen dat hij het heel jammer vindt dat we steeds zo productief willen zijn: “We zijn als maatschappij te ver doorgeschoten in onze drang naar efficiëntie. Dat vind ik gevaarlijk. Efficiëntie sluit verrassingen uit, en ik ben juist zo geïnteresseerd in verrassingen.” Een mooie uitspraak die me aan het denken zette over mijn eigen vul-de-gaten-in-de-tijd-op-mentaliteit.

Benutten (of niet)

Omdat wachten een groot goed is, zijn we onlangs de Wacht Even-reclamecampagne gestart. Om je eraan te herinneren dat wachttijd eigenlijk een cadeautje is, als je het jezelf maar geeft. Natuurlijk kun je die tijd benutten en efficiënte dingen doen op je telefoon. Maar misschien is hij wel het nuttigst als je hem níét benut. Want juist dan, als er niets is, komt er van alles. Gedachten, gevoelens, je ruikt iets, je ziet iets, je merkt iets op, je hersenen komen in een andere modus.

Ik las steeds vaker een wachtmomentje met niets in. Dwing mezelf mijn mobiel in mijn zak te laten. Dan focus ik op mijn zintuigen of daal even af in mezelf, om enig ‘grondwerk’ te verrichten – zoals journalist Annemiek Leclaire dat zo mooi omschrijft in het openingsverhaal in ons nieuwe nummer, over lichter leven. Ik voel, merk op en zie wel wat er komt. En vaak is dat, precies zoals Joost Oomen zegt, een verrassing.

‘Ik denk dus ik ben’ kennen we al wel. Laat ons nieuwe credo zijn: ‘Ik wacht dus ik ben’. Doe je mee?

Leuk als je me laat weten wat de lege wachtmomenten met je doen. Je kunt me mailen op irene@flowmagazine.com.

PS 1 Wil je voelen wat wachten en vaker niets doen met je doet? Kom dan naar Museum van de Geest, locatie de Hermitage in Amsterdam. Daar vind je onze Tijd Machine, een uniek kunstwerk waarin alles duidelijk wordt.
PS 2 Via de hashtag #flowmomentje op Instagram vind je wachtmomenten van anderen, en wat ze hun hebben opgeleverd.