Marije tipt: 6 boeken voor in je koffer

Marije van der Haar is coördinerend eindredacteur van Flow en veellezer. Ze zit in een leesclub en staat iedere ochtend eerder op om tijd te maken voor een (luister)boek. Hier tipt ze persoonlijke pareltjes die haar zijn bijgebleven of waar ze zich op verheugt. Deze keer: zes fijne boeken die ze wil lezen in de vakantie.

De dikke pil

Een boek kan me eigenlijk niet dik genoeg zijn, maar soms voel ik een drempel om erin te beginnen. Lange lome lege dagen to the rescue! Verzamelde werken, de debuutroman (784 pagina’s) van de Zweedse schrijver en psycholoog Lydia Sandgren (1987), ligt al een tijd naar me te lonken. Hierin staan twee levens centraal: dat van uitgever Martin Berg en zijn dochter Rakel. Jaren geleden raakte Cecilia, hun vrouw en moeder, van de een op de andere dag vermist. Zij was de muze van de beroemde schilder en huisvriend Gustav Becker – en als zijn overzichtstentoonstelling wordt aangekondigd, is Cecilia’s gezicht ineens door heel Göteborg op affiches te zien. Tel daarbij op dat Rakel een aanwijzing vindt over het lot van haar moeder, en haar hele leven ligt overhoop.

Verzamelde werken, Lydia Sandgren, vertaling Eline Jongsma en Janny Middelbeek-Oortgiesen (Oevers)

De tranentrekker

Veel bookstagrammers waren lyrisch over Voordat de koffie koud wordt, het vorige boek van de Toshikazu Kawaguchi, dat gaat over een cafeetje in Tokio waarin bezoekers terug in de tijd kunnen reizen. In de opvolger Voordat de waarheid uitkomt moeten vier nieuwe gasten het verleden onder ogen zien om verder te kunnen in hun leven. Zo is er de zoon die niet op de begrafenis kon zijn van zijn eigen moeder, de man die een reis maakte om het meisje te zien met wie hij niet kon trouwen, de oude detective die zijn vrouw dat ene cadeau nooit gaf en de man die kan bijpraten met zijn beste vriend die 22 jaar geleden overleed. En dat roept de vraag op: wat zou je zelf doen als je één keer in je leven de kans kreeg om door de tijd te reizen?

Voordat de waarheid uitkomt, Toshikazu Kawaguchi, vertaling Geert van Bremen (Meulenhoff)

De young-adult-roman

Dit verhaal speelt zich af in het San Francisco van de jaren vijftig, toen queer liefde een groot taboe was. De Chinees-Amerikaanse Lily Hu (17) worstelt met haar beklemmende omgeving. Dan ziet ze het uithangbord van de Telegraph Club, de plek waar de queer community van de stad samenkomt. Samen met haar nieuwe vriendin Kath ontdekt Lily een heel andere die wereld, die haar tegelijkertijd beangstigt en aantrekt. De omstandigheden voelen allesbehalve veilig: er heerst diepe angst voor de opkomst van het communisme en als je Aziatisch én queer bent, ben je automatisch verdacht. Kiest Lily toch voor de liefde? Dit boek verscheen zowel in het Engels als in vertaling bij dezelfde uitgeverij, dus je kunt zelf kiezen waar je deze zomer zin in hebt.

De nacht in de Telegraph Club (vertaling Louise Koopman) en Last night at the Telegraph Club, Malinda Lo (Nieuw Amsterdam)

Het mooie omslag

Ken je dat, even je neus in een boek steken en met je vingers over het omslag gaan? Watertrappelen voelt heerlijk ruw aan, een beetje stofachtig. Dit dunne boek (124 pagina’s) speelt zich af in de tijd van het IJzeren Gordijn, bij een rivier die Oost van West scheidt. Zes jonge vrouwen komen elke dag aan de Oost-Europese kant samen om te zwemmen en kunstjes te doen. Dat wordt gaandeweg steeds serieuzer: aan het eind van de zomer gaan ze als een team van synchroonzwemmers naar de Olympische Spelen. Maar dat is niet zonder gevaar, de vraag is zelfs of ze ooit nog kunnen terugkeren naar hun geboortegrond.

Watertrappelen, Cristina Sandu, vertaling Lisette Graswinckel (Orlando)

De pageturner

Dit lijkt me typisch zo’n boek om non-stop te lezen terwijl je af en toe over een azuurblauwe zee staart of aan je cocktail nipt. Kort gezegd gaat het over de liefde. Op het eerste gezicht hebben Malcolm en Jess het allemaal. Hij is barman – je weet wel, met de looks en de babbels – en krijgt de kans om café De Halve Maan van zijn baas over te nemen, zij timmert aan de weg als advocaat. Maar niets is wat het lijkt: Malcolms vernieuwende ideeën blijken niet aan te slaan bij de stamgasten en het is maar de vraag of hij uit de rode cijfers kan blijven. Daarnaast gaat hun leven steeds meer draaien om hun kinderwens – al ruim zes jaar raakt Jess maar niet zwanger. Wat blijft er over van het perfecte plaatje als het leven hun inhaalt?

De halve maan, Mary Beth Keane, vertaling Anna Livestro (Signatuur)

De blikverruimer

Ik beweer vaak dat ik niet zo van de science fiction ben. Maar als de personages echt tot leven komen en het vooral draait om de psychologie erachter, is het een ander verhaal. Eerder genoot ik bijvoorbeeld van Station Elf van Emily St. John Mandel en Zee nu van Eva Meijer. Deze zomer ligt Gebied 19 van Esther Gerritsen op mijn leesstapel. Gerritsen vond inspiratie voor dit verhaal toen ze tijdens de pandemie met haar hond Sorry door een verlaten straat liep nadat de avondklok was ingegaan. Haar hoofdpersoon is thrillerschrijver Tomas, die de dag na zijn bruiloft wakker wordt zonder zijn vrouw – terwijl haar telefoon gewoon op het nachtkastje ligt. Als hij even later de hond uitlaat, zijn de straten opvallend leeg en blijkt dat de helft van de mensheid vertrokken is naar een andere planeet – een groenere en minder drukke versie van de aarde. Tomas hoort dus bij de achterblijvers en heeft duidelijk alle signalen gemist. Maar hoe dan?

Gebied 19, Esther Gerritsen (De Geus)