Ilse Savenije is online coördinator van Flow. Ze maakt graag dingen zelf, of het nu een zine, nieuwsbrief, schort of camper is. Het leven is niet zo maakbaar, weet ze – en dat blijkt maar weer tijdens het bouwen van de bus. Deze keer: wat komt er allemaal in, en hoe?
Een inklapbaar bed of een groot comfortabel matras? De keuken tegen het tussenschot, vlak naast de schuifdeur of tegen de linkerkant van de bus? Daarboven wel of geen kastjes, en waar komt onze watervoorraad?
Een camper bouwen is keuzes maken. Heel veel keuzes maken. En daar hou ik eigenlijk niet van. Niet voor niets koop ik mijn kleren het liefst in de kringloop, want minder geschikte opties en dus blij met wat me toekomt, en bestaat mijn inboedel grotendeels uit spullen die me gegeven zijn of ik op straat vond.
En wat opties betreft: als ik Pinterest mag geloven, is een béétje camper nog luxer dan de gemiddelde Vinex-woning. Vaatwasser, stortdouche, flatscreen en zelfs, ja ja, ik zag ‘m echt langskomen; een bubbelbad. Nu geeft Pinterest natuurlijk niet altijd het meest waarheidsgetrouwe idee van wat er in de praktijk ook echt kan, want de campertjes die ik in real life tegenkom, bestaan vaker wel dan niet uit een net te klein bed, een koelkastje en wat uitpuilende opbergkratten her en der.
Op de millimeter
Zodra onze keuzes gemaakt zijn (niet-inklapbaar matras, geen douche of wc, wel een keukentje, tegen de linkerzijde), heb ik wel wat ideeën van hoe of wat. Opbergruimte maken boven de stoelen voorin de auto, zelfgemaakt precies-op-maat kruidenrekje boven het aanrecht, en zullen we een uitschuifbare tafel aan de keuken vastmaken?
Maar bij elk idee zegt mijn vriend: en denk nu ook eens na hóe je dat kunt doen. Leuk en handig, opbergruimte boven de stoelen, maar hoe monteer je zoiets, en waaraan? En van welk materiaal maak je het? ‘Hoe’ betekent in elk van de gevallen: hoe op de millimeter preciés? Met elke ‘hoe’ raak ik meer gefrustreerd, elk nieuw idee maakt 1-0 voor Team Gedemotiveerd.
Veertien stappen verder
Voor je iets doet, moet je dus al veertien stappen verder denken. Bijvoorbeeld. Voor je kunt beslissen hoe lang en breed een gordijn moet zijn, moet je bedenken waar een gordijnrails kan komen en moet je dus weten tot welk punt het plafond komt, hoe je dat eigenlijk vastmaakt, en waaraan precies, en hoe die kabels die aan de zijkant lopen dan weggewerkt moeten worden, of er nog meer kabels moeten komen – naar spotjes in dat plafond bijvoorbeeld, of naar stopcontacten in de wanden – en waar die spotjes en stopcontacten dan moeten zitten, wat voor spotjes je eigenlijk wilt, en moet het elektrasysteem trouwens 12 of 230 volt zijn, en waar komen de accu’s dan? Voor die tijd kun je eigenlijk niks.
Met iets als gordijnen klinkt het trouwens nog best logisch dat je er wat later in het proces mee bezig bent. Maar dat vooruitdenken geldt voor alles, van de formaten van je aanrechtblad tot het isoleren van eigenlijk de hele bus.
Liever doe ik maar wat
Kortom: heel veel stappen vooruitdenken, en dat lukte bij mijn overspannen hoofd vaak lange na niet (daarover later meer). Liever deed ik maar wat, en hoopte ik bij de volgende stap dat ik op het ingeslagen pad prima verder kon, en zo niet, dan was dat maar zo. Pech gehad, ik hang wel een lampje op batterijen aan een touwtje aan het plafond, goed uitgedacht gepositioneerde LED-spotjes zaten er niet in.
Maar omdat deze werkwijze niet door alle partijen geaccepteerd werd, en vooruitdenken wel móest, een paar tips voor wie ook met de indeling struggelt:
- Teken uit hoe je het voor je ziet. Niet alleen qua inrichting en indeling, maar ook wat betreft elektra en water. Zo kom je erachter waar je rekening mee moet houden.
- Sommige beslissingen worden makkelijker zodra je ze letterlijk voor je kunt zien, in plaats van in je hoofd vooruit moeten denken. Zo werd de breedte van het bed bij ons pas beslist toen we de bus voor de deur hadden staan (die bleek na isoleren en wanden plaatsen toch minder breed dan we dachten, doei 1.80-bed), en konden we pas echt goed over kastjes nadenken toen het bedframe en het keukenblad erin zaten.
- Soms moet je het dus gewoon doen met wat je eerder hebt besloten, ook als je het achteraf toch anders had willen doen. Dus niet altijd eindeloos doordenken, af en toe gewoon gaan. Meer mijn stijl.
- Spiek bij anderen, en jat schaamteloos. Wat door een ander al goed is bedacht, kun je prima namaken, soms zelf weer net iets beter of naar eigen wens.
En zo kreeg ook de indeling langzaam vorm, en heb ik – inmiddels maanden later – geen opbergruimte boven de stoelen (bleek onnodig ingewikkeld, en we hadden eigenlijk opbergplekken zat), wel een kruidenrekje boven de keuken, en lopen de kabels langs de zijkant van het plafond, op een plek waar we er altijd nog makkelijk bij kunnen. Blijft er nog maar één grote zorg over: waarom mijn Pinterest-algoritme denkt dat ik een Vinex-type ben.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Meer lezen
- De komende maanden schrijft Ilse elke week over het realiseren van haar camperplannen (en alle drempels die ze over moet voor ze überhaupt de weg op kan).
- Volgende keer #5: handige sites en lijstjes (waar ik echt niet zonder kon).
- En de weken erna: tips voor isoleren tot verzekeringen kiezen, 453 dingen die beter hadden gekund, plus al het andere wel en wee over (overspannen) een camper bouwen.
- Op vakantie met een camper? Hier kun je er eentje huren.
- Op Camperhomie vind je tips en mooie plekjes voor je campertocht.
- Lieke bouwde een bus om tot atelier en woonplek en vertrok ermee naar Noorwegen.
Tekst en video Ilse Savenije Fotografie portret Danique van Kesteren