Zweden is een verbazingwekkend land. En hoe hoger je komt, hoe ongerepter en ruiger het wordt. De natuur dan hè. Online editor Lisanne liep een deel van de Kungsleden in Zweeds Lapland.
De Kungsleden is de langste en misschien wel meest indrukwekkende wandelroute van Zweden. Met ruim 400 kilometer aan wandelpaden langs de bergen, meren, besneeuwde toppen, dennenbossen en zonder enig bereik op je telefoon, ga je volledig off-grid.
De Zweedse Koningsroute
Vanuit Stockholm sta je met een directe nachttrein binnen 16 uur aan de start van de route in Abisko. Een klein dorp in het noorden van het land dat vooral in de wintermaanden opleeft vanwege het Noorderlicht.
Het plan? Acht dagen en 200 kilometer wandelen door de afgelegen natuur. We willen de helft van de Kungsleden lopen, een route die je dwars door het Scandinavische landschap leidt. Ook al wisten we op dat moment niet dat ons plan eigenlijk onhaalbaar was.
Met een goed gevulde backpack (lees: genoeg havermout, gedroogde maaltijden en blaarpleisters) stappen we – m’n vriend en ik – de trein uit. Een wandeling tegemoet waarvan je niet zomaar kunt ontsnappen als je er eenmaal aan begonnen bent.
Adrenaline en ballast
De start in Abisko trakteert ons op een strakblauwe lucht. Dat nemen ze ons in ieder geval niet meer af. Wandelend over de eerste paden (of de laatste, voor degenen die de tocht andersom lopen) ontsteekt een vlammetje. Een mengsel van enthousiasme, nieuwsgierigheid en gezonde spanning stroomt door m’n lijf.
Adrenaline, gok ik. En ondanks dat de letterlijke ballast op m’n schouders nog nooit zo zwaar is geweest (misschien toch iets teveel havermout meegenomen) valt de figuurlijke ballast er meter na meter vanaf. Het enige wat er deze dagen toe doet, is de ene voet voor de andere zetten.
De rijkdom van de natuur
Aangekomen bij de eerste hut waar we verblijven, geloof ik bijna niet waar ik ben. Ik hoor enkel de wind, voel de zon op m’n huid en aan m’n voeten ligt een helderblauw meer, gevolgd door bergtoppen die gevoelsmatig het einde van de wereld markeren.
Met enkel een backpack met wat spullen en m’n vriend aan m’n zijde voel ik me rijker en voldaner dan ooit. En dat gevoel wordt elke dag een beetje sterker.
Van sauna naar sauna
Langs de route die we lopen staan enkele cabins met slaapzalen waarin we verblijven (hoewel de tocht ook goed te doen is met tent en slaapzak). Bijna elke cabin heeft een sauna waarin je ’s avonds kunt bijkomen. En laat dat na een dag van soms wel 27 kilometer wandelen precies zijn wat je lichaam nodig heeft.
Elke dag een nieuwe route, een nieuwe hut en een nieuwe sauna. Dat is zo’n beetje het regime waarin we leven. Geen telefoon (bereik is er toch niet) en geen enkel besef van wat er elders op de wereld gaande is. We zijn hier. En hoe saai dat op papier misschien klinkt, zo verfrissend is het in het echt.
Pieken en dalen
Tijdens de tocht ervaren we alles. Het weer is warm en zweterig, maar op momenten ook koud en venijnig. De natuur is weldadig en levendig, maar af en toe ook veel van hetzelfde. Er zijn momenten dat we kilometers lang geen mens tegenkomen en momenten dat we keer op keer dezelfde wandelaars voorbij lopen.
Net zoals het leven pieken en dalen kent, kent een wandeltocht ze ook. Op het moment dat je denkt dat er niks mooiers bestaat dan wandelen, beginnen je voeten pijn te doen. En net als je denkt dat je niet meer kunt, blaast de pracht van de natuur je omver waardoor je alles weer vergeet.
Niks gaat in een rechte lijn vooruit
In hindsight besef ik dat een wandeltocht een stiekeme weerspiegeling van het leven is. Niks gaat in één rechte lijn vooruit, maar hoe saai en voorspelbaar zou dat ook zijn?
Geheel volgens dat principe ontdekken we halverwege dat de rest van de tocht die we hadden uitgestippeld, niet haalbaar is. We hadden afstanden verkeerd ingeschat en – met een dosis stedelijke arrogantie – gedacht dat de enkele bussen die we op de route moesten pakken vast wel vaker per dag zouden rijden. Even vergeten we dat we ons in het afgelegen Noord-Zweden begeven.
Te snel en te veel
Iets met te grote doelen voor jezelf stellen en overhaast van A naar B willen. Typerend? Misschien. Maar er zat niks anders op: we moesten de route omgooien. Jammer? Zeker. Maar had ik die nieuwe route willen missen? Absoluut niet.
Afgezonderd in de natuur
De Kungsleden is een tocht die je als wandelaar verrast. Er zijn weinig plekken waar je je zo kunt afzonderen als in het noordelijkste deel van Zweden, maar toch is het goed begaanbaar. Ook voor rookies zoals ik.
De paden zijn avontuurlijk, maar overzichtelijk. De natuur is overweldigend en puur. De Zweedse sauna’s zijn een waar cadeautje aan het einde van een wandeldag. En het koude bergmeer waar je na zo’n saunasessie in kunt afkoelen? Dat ga je zelf maar ervaren.
Lees meer
- Wat ik leerde van een wandeldag: kies je eigen pad.
- Meerdagse wandelingen voor een (lang) weekend weg in Europa.
- Bente liep een van de mooiste wandelroutes van Europa.
Tekst Lisanne van Marrewijk Fotografie Wout Huisman Illustratie Femme ter Haar
Gepubliceerd op 23 augustus 2023
