Ontstressen met Bente: een nieuwe kijk

Hoe moet dat ook alweer, ontspannen? Bente (23) heeft haar eigen online magazine en werkt onder meer als online editor bij Flow. Ze wil van een bijna-burn-out naar een leven met minder stress. Ze schrijft over haar weg hiernaartoe.

Onderweg van de Albert Heijn naar huis zie ik een oude man met een rollator voor me lopen. Ik kom hem wel vaker tegen. Hij is altijd alleen en iedere keer neem ik me voor om een praatje met hem te maken. Toch is het me nog niet gelukt. De angst voor afwijzing heeft er al die keren voor gezorgd dat ik zonder iets te zeggen voorbijliep. Vandaag niet, besluit ik. Ik loop naar hem toe en vraag of hij zin heeft in een gesprek. “Ja mevrouw, zeker. U kunt met me meelopen.” Dat doe ik.

We praten wat over alledaagse dingen en ik merk dat we er allebei blij van worden. Het voelt goed om de tijd te nemen voor een ander en niet met haast door het leven te rennen, zoals ik de afgelopen week te vaak heb gedaan. Als ik vraag of hij nog iets leuks gaat doen dit weekend, hoeft hij niet lang na te denken. “Jazeker, ik ga zaterdag mijn pyjama’s ophalen. Die waren stuk gegaan en ik heb ze weer laten maken.”

We praten nog even door en dan nemen we afscheid. Toch ben ik in mijn hoofd nog bezig met het antwoord dat hij op die ene vraag gaf. Ik vind het mooi dat hij zijn afgedragen pyjama niet vervangt door een nieuwe, maar ‘m gewoon laat maken. Daar kan ik nog wat van leren. Maar wat ik nog mooier vind, is dat hij zo veel plezier kan halen uit zoiets kleins. Terwijl ik op maandag al bezig ben met hoe ik mijn volgende weekend zo leuk mogelijk kan maken, is deze man al tevreden met iets simpels als een opgelapte pyjama.

En dus zijn er twee dingen die ik met mezelf afspreek. 1. Ik ga meer genieten van de kleine dingen en niet stressen als ik op vrijdag nog geen plannen heb voor zaterdag. 2. Ik laat mijn angst voor afwijzing niet meer in de weg zitten als ik een gesprekje wil aanknopen met een vreemde. Voor je het weet heb je een nieuwe kijk op het leven.