Het online activisme van Madeleijn van den Nieuwenhuizen

Als íemand ons met de neus op de feiten drukt, is het Madeleijn van den Nieuwenhuizen, oftewel @zeikschrift. We mogen met z’n allen wel eens wat kritischer nadenken, vindt ze. Bijvoorbeeld over hoe het is gesteld met vrouwenrechten, racisme en inclusiviteit.

Nog niet zo lang geleden was @zeikschrift een account waar Madeleijn van den Nieuwenhuizen (28) in kleinere kring regelmatig foto’s deelde van discriminerende quotes die ze aantrof in Nederlandse media, en opmerkingen die in haar ogen niet meer van deze tijd zijn. Een fotobijschrift in een zakenblad bijvoorbeeld, waarin de vriendin van een witte man werd omschreven als een ‘exotisch snoepje’. En relatieverhalen in vrouwenbladen, die er per definitie van uit leken te gaan dat de partner van hun lezeres een man was.

Het afgelopen jaar groeide het account explosief. In de begeleidende tekst dook Madeleijn steeds vaker in de verborgen vooroordelen die achter dit soort aannames en denkbeelden schuilgaan. Haar teksten waren inhoudelijk interessant, verhelderend en vaak grappig, en steeds meer mensen gingen haar posts en stories volgen. Dat aantal schoot nog eens flink omhoog rond kerst 2018, toen Madeleijn het virtueel aan de stok kreeg met een online magazine, vanwege een blog vol vooroordelen over een Vietnamese nagelsalon. Een storm aan reacties van voor- en tegenstanders was het gevolg. Inmiddels lezen bijna dertigduizend mensen de immer kritische posts van @zeikschrift, inclusief hoofdredacteuren en andere mediamensen. Niet alleen heeft Madeleijn hiermee een invloedrijke positie te pakken, ook leverde het haar spreekklussen, radio-optredens en een column in Vogue op.

Dat Madeleijn een reizende mediacriticus zou worden, lag niet voor de hand. Ze is geboren in Oldenzaal in een gezin met drie broers. “Allemaal geen wereldreizigers,” vertelt ze, “maar ik voelde heel sterk dat mijn mogelijkheden daar te beperkt waren. Ik wilde wég.” Na de toneelschool in Amsterdam (“te veel egotripperij”) en een periode in Parijs, ging ze een studie internationale veiligheid volgen. Ze kreeg een baan bij de Verenigde Naties in Wenen en vertrok vervolgens naar Amerika. “Ik raakte na de verkiezing van Trump geïnteresseerd in politieke geschiedenis. Het leek me cruciaal dat er mensen bleven bestuderen hoe een democratie hóórt te werken.”