De Amerikaanse illustrator Rachelle Meyer (49) woont sinds dertien jaar in Nederland. In Flow 5 vertelt ze waar ze mee bezig is, zoals het tekenen van mensen op de pont.
Wat ben je aan het doen?
“Vanuit mijn nieuwe atelier op het Amsterdamse NDSM-terrein zie ik het pontje naar het Centraal Station varen. Toen ik nog in het centrum werkte, nam ik het zelf vaak. Ik dacht: in de twaalf minuten die ik anders op mijn telefoon kijk, kan ik net zo goed mijn medepassagiers gaan tekenen. Voor mezelf, als een oefening in snel schetsen. Eén portret per keer.
Achter mijn werktafel maakte ik de illustraties af met pen. Pas toen mijn notitieboekje vol was en ik er doorheen bladerde, zag ik een verhaal: het verglijden van de tijd – van winter naar lente. Met hulp van crowdfunding en een subsidie van het Amsterdams Fonds voor de Kunst maakte ik er een kunstproject van: vier zeefdrukken per seizoen.”
Hoe ben je in Amsterdam terechtgekomen?
“Na mijn kunstopleiding in Texas verhuisde ik naar New York. Daar liep ik mijn man tegen het lijf, die muzikant is. Hij komt oorspronkelijk uit Engeland en wilde graag terug naar Europa. We gingen kijken in Brighton, Zürich en Amsterdam en in Amsterdam voelde ik me meteen thuis. Het is een stad van vrijheid, kunst en avant-garde. We wonen er nu dertien jaar en onze zoon van tien groeit op als Nederlander.”
Kon je meteen werk vinden?
“In New York leefde ik van Photoshop-opdrachten; de verhuizing vond ik een goed moment om mezelf opnieuw uit te vinden. Dankzij de ansichtkaarten die ik naar uitgevers stuurde, kreeg ik ook opdrachten om kinderboeken te illustreren. Dat mensen sinds Faces on the Ferry specifiek vragen naar mijn stijl, maakt me heel dankbaar.”
Hoe koos je welke mensen op de pont je ging tekenen?
“Ik ben een boekenliefhebber – dus mensen die lezen, vind ik altijd leuk. Maar vooral de diversiteit is zo mooi: op een pont vind je alle leeftijden en achtergronden. Ook nu ik niet meer dagelijks overvaar, heb ik mijn schetsboekje altijd in mijn zak, of ik nu in een café zit of op een boekenbeurs rondloop. Ik zoek en teken mensen uit alle culturen. Het helpt me uit mijn eigen bubbel te komen en met een open blik naar de wereld te kijken.”
Hoe is het nu?
“Mijn zoon kreeg een jaar geleden een ukelele van een vriendin. Ik wilde er ook op leren spelen, maar had nooit tijd. Nu wel. Elke avond oefenen we samen, met hulp van een boek en YouTube-filmpjes. Dat vind ik een heerlijke afleiding in deze tijd. Ik knuffel en kietel mijn kind ook extra veel.
De boekwinkel waar mijn man normaal gesproken werkt, is gesloten – dus hij is overdag thuis. Ik fiets in tien minuten naar mijn atelier en geniet van de frisse lucht. Omdat ik er alleen ben, vind ik het verantwoord om er te blijven werken. Er zijn wat dingen gecanceld zoals een live-tekensessie en een tentoonstelling, maar ik heb genoeg te doen.
Ik ben een stripverhaal aan het tekenen en binnenkort begin ik aan een lesboek voor groep 7. Ik denk dat ik op zo’n zeventig procent zit van wat ik eerst verdiende. Anderen hebben het veel moeilijker. Ik voel me bevoorrecht.”
https://www.instagram.com/p/B4XN5m-n2xj/
- Rachelles illustraties vind je onder meer op Facesontheferry.nl.
- Lees meer over waar Rachel en andere creatieven mee bezig zijn in Flow 5.
