Bewust kleiner wonen

Marije van der Haar-Peters (42) en haar man verruilden hun woning in de stad voor een kleinere woning in de natuur. Door het ontspullen en de bijkomende lagere maandlasten hebben ze meer tijd voor dingen die ze belangrijk vinden, zoals buiten zijn.

“Van jongs af aan heb ik al een zwak voor kleine huisjes – het roept bij mij een gevoel op van geborgenheid en vrijheid. Maar steeds iets groter gaan wonen is vaak een logische weg die je samen aflegt. Na ons eerste appartementje midden in de stad, kwamen er bij elke verhuizing meer vierkante meters bij. Vaak onbewust, omdat het te betalen was. Al die kamers zijn best lekker, maar met z’n tweeën kun je verdrinken in zo’n grote woning. En alle spullen die je opslaat, gewoon omdat het kan… Dan kochten we maar weer een nieuwe kast.

De bestrate tuintjes in de buurt pasten steeds minder bij ons: kleine lapjes grond met een schutting ertussen. De behoefte aan eenvoud, rust en natuur werd groter. Van alle winkels op loopafstand en andere voordelen van de stad, maakten we eigenlijk helemaal niet zo veel gebruik. En de last van onze hypotheek voelde ik af en toe als een molensteen om mijn nek hangen. Liever kozen we voor minder ruimte binnen, en meer buiten.