Lisanne last een koopstop in: ‘Een jaar lang geen nieuwe kleding’

Lisanne van Marrewijk is online editor van Flow en nieuwsgierig naar alles wat het leven te bieden heeft. Ze woont in Stockholm en schrijft over wat dat haar brengt. Deze keer: de koopstop.

Geschrokken kijk ik naar de hoeveelheid koffers, dozen en weekendtassen die zich in de huiskamer van (nu nog) ons appartement heeft verzameld. We staan op het punt om de gehuurde auto met extra grote laadbak op te halen en zodanig in te pakken dat we zo min mogelijk heen en weer hoeven te rijden tussen het oude en nieuwe onderkomen. (En als ik zeg ‘we’ bedoel ik m’n vriend, want mijn ruimtelijke inzicht is, laten we zeggen, net wat minder sterk ontwikkeld. En daar heb ik overigens alle vrede mee.)

Een verzameling spullen

Als een getraind verhuisteam overhandig ik hem de dozen, koffers en tassen waarna hij ze netjes de auto in tetrist. Zo. Die zit. Klep dicht. Klap op de achterbumper. Klaar voor de eerste rit naar ons nieuwe Zweedse appartement.

Als we eenmaal in een rijdende auto zitten, probeer ik voorzichtig te polsen hoe m’n vriend in de wedstrijd zit: “Is het jou ook opgevallen dat we zoveel meer spullen hebben dan toen we nog geen jaar geleden hier kwamen wonen?” Met een schuin oog kijk ik hem aan.

Hij lacht. Ja, het was hem ook opgevallen. In zekere zin is het logisch, sommige spullen hadden we hier in het appartement gewoon nodig, zoals een snijplank, stekkerdoos of dekbed. Maar de meeste dingen – ahum, kleding – waren dat niet. Op die extra warme, geïsoleerde winterjas na dan.

Oppervlakkig geluk

“Ik stop ermee,” zeg ik dan resoluut. “Waarmee?” vraagt m’n vriend zich af, terwijl hij zich een weg navigeert door de onbekende straten van de wijk waar we gaan wonen (nog zoiets wat ik met plezier aan hem overlaat).

“Met nieuwe kleding kopen,” verduidelijk ik. “Het komt alleen maar voort uit een verlangen naar nieuwigheid, dat ook maar tijdelijk en vooral oppervlakkig geluk brengt. Als je het al geluk kunt noemen,” eindig ik m’n korte betoog.

Een jaar geen nieuwe kleding

En zo geschiedde m’n voornemen om dit jaar, heel 2024, geen nieuwe kleding te kopen. Tenzij het echt hoognodig is, zoals een paar nieuwe onderbroeken, of zo. En zo geschiedde ook deze column, want hoe harder ik het roep, hoe meer mensen het weten, hoe meer ik het gevoel heb dat ik er echt niet onderuit kan.

Twaalf dagen verder, nog 353 te gaan.

Meer lezen

• Rachida leeft al een jaar compleet zonder smartphone.
• Waarom je je huis wilt opruimen voor later (en wat dat je nu brengt).
• Wat vertragen je brengt: ‘Het betekent dat je minder moet en meer mag’.

Tekst Lisanne van Marrewijk
Gepubliceerd op 12 januari 2023