Wat vertragen je brengt: 'Het betekent dat je minder moet en meer mag'

Lisanne van Marrewijk is online editor van Flow en nieuwsgierig naar alles wat het leven te bieden heeft. Ze woont in Stockholm en schrijft over wat dat haar brengt. Deze keer: minder moeten.

Als kind plande ik nauwelijks afspraken in. Ook niet in de vakanties. De enige afspraak die ik had staan, was die met de televisie die op vakantiedagen om zeven uur ’s ochtends aan mocht. Wat winnen was, want op schoolochtenden mocht die onder geen beding aan. Daar maakte ik dus gretig gebruik van. En daarna? Daarna zag ik het wel.

Wat staat er op de agenda?

Ik durf te wedden dat ik niet de enige was. Als kind was het doodnormaal om niks te plannen of een agenda bij te houden. Had je zin had om wat te doen? Dan belde je gewoon een vriendje of ging je ravotten bij de buren.

Maar dan word je volwassen en verandert dat. Ineens druppelen de afspraken je leven binnen, soms met meerdere op een dag. Of op een avond. Voor je het weet bepaalt je agenda wat de dag of week of maand je brengt. “Over drie maanden? Ai, nee, dan heb ik al een high tea met de vriendengroep van studie staan.”

Ik zie wel waar ik zin in heb

Onder die planmatigheid kom je maar lastig uit, want ook al besluit je zelf geen afspraken meer te maken, dan vinden andermans afspraken jou wel. Totdat je naar het buitenland gaat dan, zo heb ik ondervonden. Want dat je dan niet op iemands verjaardag, babyshower of een willekeurig etentje kunt komen, is logisch. Je woont immers honderden kilometers verderop. En natuurlijk is dat jammer, maar stiekem, heel stiekem, is het ook een verademing.

Ineens bestaan je weekendplannen uit ‘ik zie wel waar ik zin in heb’ en ‘dat ligt eraan hoe m’n pet dan staat’. Hoewel die leegte voor mij in het begin onwennig was (ik was óók zo’n planmatig type dat momenten met niks dan mijn eigen gedachten liever uit de weg ging), wil ik ondertussen niet meer anders.

Minder moeten, meer mogen

Waar ik eerst dacht dat minder doen vooral saai zou zijn, weet ik nu wel beter. Ik zou het eerder kalm noemen, of onverstoord. Minder doen betekent niet dat je niks doet, het betekent dat je minder moet en meer mag. En vooral: doet waar jij zin in hebt.

Vertragen brengt je tijd die je door kunt brengen op jouw manier in plaats van op die van anderen. Zo heb ik door te vertragen ondervonden dat ik het fijn vind om een uur lang m’n gedachten en hersenspinsels op te schrijven, wandelingen door de stad te maken, vroeg naar bed te gaan en avonden te ‘verdoen’ met het kijken van series.

Dat klopt, daar is niks indrukwekkends aan. Net zoals aan die zomervakanties als kind, maar daar kijk ik toch met een warm hart op terug. En ik durf te wedden dat ik wederom niet de enige ben.