O ja, dát vind ik belangrijk: hoe een ‘inspiratiemuurtje’ je kan helpen

Caroline Buijs is creative managing editor van Flow en heeft contact met illustratoren over de hele wereld én een creatieve blik. Ze weet als geen ander: iets met je handen maken, geeft rust in je hoofd. Deze keer: inspiratiemuurtjes.

Laatst trok ik bij een vriendin een keukenkastje open en bleek de hele binnenkant met plaatjes te zijn beplakt. Een met vintage behang uit het huis van ontwerper John Derian, afbeeldingen van schilderijen, plaatjes met Harry Styles. Op mijn fronsende wenkbrauwen reageerde ze: “Ja, ik heb een plaatjesverbod gekregen van mijn vriendin, ik plakte elke muur vol en dat werd ze een beetje zat.”

Zelf heb ik thuis een kussenverbod – kussenhoezen maken is het enige wat altijd lukt op de naaimachine –, maar een plaatjesverbod ken ik gelukkig nog niet. Toch geen slecht idee: plaatjes plakken op de binnenkant van een kastje. Elke keer dat je een deur opendoet, raak je geïnspireerd of word je vrolijk van de afbeeldingen.

Plaatjes kiezen op gevoel

Collages, moodboards, Pinterest: het helpt je niet alleen bij het opdoen van inspiratie, het kan ook helpen om gedachten en ideeën vorm te geven. Plaatjes kies je vaak op basis van gevoel en door ze bij elkaar te plakken ga je verbanden zien en zo komen er inzichten. Normaal beredeneer je alles met je verstand, maar doordat je beelden intuïtief kiest, kun je soms inzichten krijgen die beter bij je passen.

Er bestaan geen regels voor het maken van collages, niemand zegt dat je ze op een vel papier moet plakken, of op een stuk piepschuim, of dat het alleen via Pinterest mag. Je kunt ook een muurtje in huis gebruiken als inspiratiebord. De spiegel in de badkamer voldoet ook. Of een schrift.

Niet vergeten, blijven lezen

Zelf maakte ik een paar jaar geleden heel vaak collages. Gewoon met dingen die ik mooi vond, om naar te kijken. Later, toen mijn werk me een beetje boven het hoofd begon te groeien, maakte ik collages om te focussen op wat ik echt belangrijk vond. Dus kwam er een foto van man en, toen nog, kleine kinderen op het vel papier.

Een plaatje van een volle boekenkast, om niet te vergeten te blijven lezen. Springende kinderen op een bed in een ontplofte kamer, omdat ik niet altijd een zeikerige moeder wilde zijn. Frambozen, om vaker te eten wat ik écht lekker vind. En plaatjes van een groot landhuis met openslaande deuren naar een weelderige tuin, omdat je altijd iets te dromen moet blijven houden. Ik hing ze naast m’n bureau en elke dag, wanneer ik die plaatjes zag, wist ik weer: o ja, dát vond ik belangrijk.

Op dit moment hangen er plaatjes van inspirerende vrouwen boven mijn bureau. Blijkbaar is dat waar ik nu in mijn leven even behoefte aan heb.