De Flow-redactie deelt graag bijzondere plekken. Deze keer: Marije tipt een aantal theatervoorstellingen die in haar agenda staan.
Ik hou van het theater. Even opgetild worden uit je dagelijks leven, iets bekijken met (bijna) allemaal vreemde mensen met wie je je toch verbonden voelt – misschien omdat iedereen op dat moment even niet thuis is en de magie zich precies voor je ogen afspeelt, daar en nergens anders. Hoe ik me ook voel of hoe moe ik ook ben, altijd kom ik met meer energie de zaal uit. Daar, op het rode pluche, heb ik gelachen, meegeleefd, me verwonderd en soms ook gehuild. Omdat een danser, muzikant, cabaretier of acteur precies uitdrukte hoe ik me op dat moment voelde, of me troostte met een prachtige zin of beweging.
Na de pandemie verdient elk theater weer een volle bak, maar dat lukt niet altijd. Veel mensen schijnen nog wat huiverig te zijn om kaarten (vooruit) te kopen – met name bij de onbekendere acts. Ik zou zeggen: reserveer toch bij je favoriete theater, want anders komt het er vaak niet van om te gaan. Zelf spreek ik geregeld af met een vriendin in een koffietentje waarbij we brochures doornemen en data prikken. Toneel, muziek, cabaret, dans, debat en college… We wisselen zo veel mogelijk af en laten ons juist ook graag verrassen door nieuwe namen.
Hier een kleine greep uit de voorstellingen die in mijn agenda staan:
Toneel
De bananengeneratie – Toneelgroep Oostpool
Een voorstelling met het gelijknamige boek van Pete Wu als uitgangspunt. Hoe is het om als ‘Oost-Aziatische Nederlander’ te horen bij een generatie die midden in de Nederlandse samenleving staat, maar toch steeds wordt herinnerd aan hun anders-zijn?
Eind 2020 vertelde Pete Wu in Flow over de boeken die belangrijk zijn geweest in zijn leven, maar ook over de worsteling met zijn identiteit. Nadat Gordon in het tv-programma Holland’s got talent een racistische grap over een Chinese deelnemer had gemaakt, begon Pete’s afkomst een rol te spelen in zijn journalistieke werk. “Ik dacht: wat gek eigenlijk dat een bekend iemand zomaar zo’n opmerking kan maken op nationale tv.” Sindsdien schrijft Pete over de levens van Aziatische Nederlanders, die in de media zelden zichtbaar zijn.
Bonustip: Toneelgroep Oostpol speelt dit seizoen ook de muziektheatervoorstelling Het achtste leven (voor Brilka), naar de prachtige (en dikke) roman van Nino Haratischwili. Duur: vijf uur (inclusief twee keer pauze van twintig minuten).
Muziek
Lucht – Elke Vierveijzer
Het mooie aan Elke Vierveijzer vind ik dat ze zo ongepolijst en soms ook kwetsbaar op het podium staat, en open is over bijvoorbeeld mental health en rouw. Tel daar haar dijk van een stem en de begeleiding van pianist Michiel Wetzer bij op en je hebt gegarandeerd een topavond! Voor Lucht won Vierveijzer de Poelifinario 2021. Haar muziektheatervoorstelling gaat over aanpassing en ontsnapping. Over eindeloos doorgaan en stilvallen. Over het harnas dat ons houvast geeft. Over dat je soms maar één ding hoeft te doen, en dat is hulp vragen.
Cabaret
Niet gehinderd door enige kennis – Jasper van der Veen
Jasper van der Veen ken ik nog niet, maar hij won in 2019 de jury- en publieksprijs van het Leids Cabaret Festival. Over zijn voorstelling lees ik: ‘Aan de ene kant wil hij zijn ongezouten mening geven, actie ondernemen en iets veranderen. Aan de andere kant loopt zijn brein, langzaam maar zeker, steeds verder vol met triviale kennis en nuancerende informatie. Dus moet hij kiezen: alles kapot redeneren en tot niks komen. Of simpelweg het podium oplopen en weer beginnen met praten, niet gehinderd door enige kennis.’
(S)experiment – Kirsten van Teijn
Theater verbreedt je blik, en dat verwacht ik zeker bij deze voorstelling. De omschrijving: ‘Vol optimisme en zelfspot neemt Kirsten je mee in haar leven met haar vriend én haar vriendin. Want waarom zou je moeten kiezen voor één liefde of één sekse? In een tijd waarin er meer is tussen hetero en homo en we uit onze hokjes barsten. (S)experiment is een kleurrijke en muzikale voorstelling over gender, seksualiteit en identiteit.
Dans
Hold your horses – De Dansers | Theater Strahl Berlin (reprise)
Het beeld van de twaalf handen pakte me meteen: ‘Een dansconcert over het verlangen naar houvast en vasthouden, in een wereld die steeds ongrijpbaarder wordt. De zes performers vertellen hun verhaal met twaalf handen, de bijbehorende lijven en een paar gitaren. We zien handen vastpakken, misgrijpen, aanraken, opstijgen, neervallen en aan snaren plukken. Als één lichaam bewegen de dansers in een onafgebroken flow, op livemuziek van Guy Corneille.’
Tip
Via We Are Public krijg je voor een vast bedrag per maand onbeperkt toegang tot honderden podia, filmhuizen en musea in Nederland.
Meer lezen
- Baden in kleur: Fabrique des Lumières in Amsterdam.
- Risoprinten bij Risopop.
- De werkelijkheid leren herkennen bij Beeld en Geluid in Den Haag.
Tekst Marije van der Haar Fotografie Ahmad Odeh/Unsplash