Leren niksen: illustrator Leandra leerde het van haar konijnen

Illustrator Leandra du Pau maakt illustraties over rust nemen, en in bijna elk plaatje zitten haar twee konijnen verstopt. In Flow 10 vind je haar illustraties. Wat betekenen Leandra’s konijnen voor haar en wat leerde ze van Konijn en Meisje?

Hoe maak je je illustraties?

“Ik raak meestal geïnspireerd door mijn eigen omgeving. Vaak door stille momenten waarop even niks hoeft. Vermoeidheid is een onderwerp dat mij al mijn hele leven bezighoudt. Door je omgeving kun je soms het idee krijgen dat je geen rust mag nemen, maar inmiddels heb ik geleerd hoe mooi even stilstaan is. Dat fijne gevoel van even niks doen en hoeven, probeer ik in mijn illustraties te vangen. Zo teken ik graag huiselijke momenten met mijn slapende konijnen. Of juist over reizen, omdat dat ook je dagelijkse ritme vertraagd en je bijvoorbeeld de tijd kunt nemen om heerlijk te baden in warme winterse Japanse Onsen.

In mijn dagelijks schetsboek verzamel ik mijn ideeën. Als er een schets bij zit waar ik tevreden over ben, werk ik die digitaal verder uit. Mijn manier van werken is ontstaan vanuit tekenen met viltstiften. Het gemak en de structuren die je ermee kunt maken, boeien me. Nu ik meer digitaal werk, houd ik me nog steeds bezig met die structuren van pennenstreken. Ik maak regelmatig nieuwe digitale ‘brushes’ aan en werk soms zelfs met een digitale viltstift die tekent alsof hij bijna op is. Op deze manier experimenteren met digitaal materiaal vind ik misschien nog wel leuker dan tekenen op papier.”

Wat kunnen wij leren van konijnen?

“Konijnen zijn prachtige eenvoudige dieren, ze besteden hun dag zo vreedzaam door te slapen, eten en soms wat te wandelen of spelen. Mijn konijnen hebben me daarom leren niksen. Als kind was ik snel vermoeid, en ik heb altijd het idee gehad dat het verkeerd was om meer te rusten dan anderen. Sinds mijn konijnen Konijn en Meisje met me mee rusten, kan ik steeds meer genieten van die momenten waarop we samen een dutje doen. Ik maak me minder zorgen om wat andere mensen zullen denken omdat het mijn rustmomentje met de konijnen is.

Door Meisje en Konijn ben ik veganistisch gaan leven. Ze zijn zo lief en zorgzaam. Vooral Konijn kan zo blij zijn als hij me ziet, hij is echt mijn maatje. Ze lopen los in mijn huis en ik doe er alles aan om ze zo gelukkig mogelijk te laten leven. Ik moet er niet aan denken hoe andere lieve dieren verschrikkelijk behandeld worden, dus daar doe ik niet meer aan mee.”

Je vertelt in Flow 10 dat je ‘de mooie kanten van niksen onderzoekt als antwoord op het idee dat je altijd productief moet zijn’. Hoe leerde je te niksen zonder het (schuld)gevoel dat je productief moet zijn?

“Slapen is heerlijk! Het gevoel van een warme zachte deken over je heen, zeker als die net gewassen is, is zo fijn! En toch hangt er om ‘moe zijn’ zo veel negativiteit. Toen ik afstudeerde van de kunstacademie hield dit me al bezig; ik was het zat, die bezorgde blikken als ik vertelde dat ik moe was, die constante druk om te presteren en deadlines te halen. Moe zijn was volgens anderen een probleem, dat ze graag ongevraagd voor me op wilden lossen. Het probleem was juist dat ik niet moe mócht zijn. Ik studeerde af met een project over slaap, en vond mijn passie.”

‘En niksen kan ook heel productief zijn, het hangt alleen af van wat je productief noemt’?

“Na de academie was ik moe, en soms nog steeds. Het verschil is dat ik nu moe mag zijn van mezelf, en dat ik me niet meer door anderen laat vertellen wat ik daar aan moet doen. Het is nog steeds niet altijd makkelijk, en het was een lange zoektocht naar wat werkt, maar inmiddels heb ik een omgeving voor mezelf gecreëerd waarin de dingen op mijn tempo mogen. Ik heb het geluk dat ik daar de tijd voor kan nemen en dat mijn vriend me daar altijd in steunt.

Ik ben veel meer dan mijn vermoeidheid, maar doordat mijn illustraties er zo aan verbonden zijn komt het natuurlijk toch vaak naar voren. Als ik hoor dat anderen door het zien van mijn illustraties durven te niksen, maakt dat me heel blij en motiveert het me om mijn illustraties te blijven maken en delen. Het omarmen van de positieve kant van moe zijn, geeft me nu zelfs energie. En inderdaad; durven niksen kan ook heel productief zijn, het hangt alleen af van wat je productief noemt.”