Puzzelen: voor velen van de Flow redactie een heerlijke bezigheid voor een grijze zondagmiddag of even tussen het thuiswerken door. Alleen Flow’s online coördinator Ilse vindt het maar niks. Ze vroeg de rest: waarom word je zo blij van een legpuzzel maken?
Puzzel-estafettes
Bij Flow doen we aan puzzel-estafettes. Heeft iemand er eentje af, mag een ander hem komen halen (en wanneer dat kan: een social distance-koffie komen drinken). En zo komt de ene na de andere foto van een puzzel-in-progress binnen in onze Flow thuiswerk-appgroep. Met berichtjes erbij als ‘het schiet al op’ en ‘hier ook lekker bezig!’ En bij afgeronde puzzels: ‘Wie wil hem na mij? #puzzelestafette’.
Met de komst van twee nieuwe Flow-puzzels wilde ik het ook maar eens proberen – ik had al niet meer gepuzzeld sinds mijn kindertijd geloof ik. Ik schrok al toen ik de doos openmaakte waar in mijn beleving miljoenen stukjes naar me begonnen te roepen. (Werkelijkheid: duizend stukjes.) Andere mensen vinden het vast heel mindful en ontspannend, rustig aan stapeltjes maken van puzzelstukjes met dezelfde kleuren, de hoekjes en randen bij elkaar zoeken, maar ik dus heel erg niet. Ik kon het toch niet laten te denken: ik maak liever een tekening, dan houd je nog wat over om op te hangen. Of ik ga verder in mijn non-fictieboek. Een half uur mokken later dacht ik zelfs: ik maak liever de badkamer schoon, daar heb je daarna nog wat aan. En ik houd toch echt niet van de badkamer schoonmaken.
Doelloze activiteiten
Aandachtig stukjes aan stukjes leggen met als doel een afgeronde puzzel daarna weer in de doos terug te stoppen, ik kon het niet helpen het te doelloos te vinden. (Al ben ik echt niet tegen doelloze activiteiten, want ik leerde van John Lennon: ‘Time you enjoy wasting is not wasted time’.) Misschien vond ik het toch gewoon te ingewikkeld, lukte het me niet snel genoeg.
En zo gaf ik op, binnen het uur, en hoopte nog bij mijn Flow-clubje te mogen horen, vol puzzelfans die wel doorzetten. Ik vond de handdoek zó snel in de ring gooien niet #lekkerbezig, maar uren besteden aan iets wat me meer irritatie dan ontspanning opleverde, nog minder. En zo vond ik het opeens prima om gewoon op te geven. Alle stukjes terug in de doos, en ik ben buiten lekker doelloos een rondje gaan lopen.
Blij van puzzelen
In de online maandagochtend-meeting gaf ik toe: ik vind het niks! Ik vroeg mijn collega’s: waarom worden jullie wel blij van puzzelen?
Vormgever Petra Kroon: “Ik ben dol op puzzelen, omdat het als een soort hyperfocus of meditatie werkt. Er wordt bij mij echt een geluksstofje aangemaakt. Hierdoor werkt het ook heel verslavend, dus ik ben tijdens het maken van een puzzel niet echt gezellig voor mijn omgeving. Wel vind ik het het leukst als er heel veel verschillends gebeurt op de puzzel. Dus enorme blauwe vlakken laat ik voor het laatst liggen en dan kan het nog lang duren voor hij af komt.”
Traffic coördinator Eugénie Bersée: “Ik vind puzzelen echt iets voor de winter, verheug me er bijna alweer op. Ik heb een stuk of zes puzzels in de kast die ik elk jaar weer tevoorschijn haal. Vooral natuurpuzzels, ook eentje met een strakblauwe hemel waarbij alle blauwe stukjes op elkaar lijken. Maar wat heerlijk als-ie dan eindelijk af is. Het kost me wel wat avonden te laat naar bed gaan, want ik denk dan regelmatig: nog eentje, nog eentje, nog eentje en vervolgens is het weer een uurtje later. Maar een heerlijke mindfulle bezigheid, je denkt even nergens aan.”
Coördinator beeld en rechten Marjolijn Polman: “Ik puzzel graag met anderen, want ik ben er zodra ik begin vaak weer snel klaar mee. Zo kan ik het puzzelen aan hen overlaten wanneer ik ertussenuit knijp en voor snacks ga zorgen.”
Online redactiestagiaire Sara Assarrar: “Als ik puzzel dan ben ik even helemaal uit mijn hoofd, weg van mijn stressvolle gedachtes. Ik ben alleen maar gefocust op welk stukje waar past en dat is voor mij de ultieme ontspanning. Ik kan zo blij worden van puzzels met een mooi ontwerp. Hoe verder ik kom, hoe meer ik van het kleine kunstwerkje kan aanschouwen.”
Shopkeeper Floor van Koert: “Ik dácht dat ik van puzzelen hield. Want: team Flow, team puzzel. Hoe moeilijk kan het zijn, en het zou ook nog eens ontspannend werken. Aan het begin van mijn thuisquarantaine (wat een timing) begon ik aan de keukentafel. Eerst alle hoekjes, zo had ik het geleerd op de Flow-redactie. Vervolgens wat stukjes op kleur. Ik had zelfs een plaat onder de puzzel gelegd, zodat ik ‘m makkelijk door het huis kon verplaatsen. De keukentafel werd de bank. Maar de puzzel lag in de weg, kreeg ik te horen. Dagen werden weken, de druk werd hoger, en het laagje stof op de puzzelstukjes steeds dikker. Team ongeduld won. De puzzel legde zich niet vanzelf. Jammer. Ach, ik heb er gelukkig een échte puzzelfan mee blij gemaakt. Dat zij drie stukjes miste (die bij mij onder de bank lagen) is een ander verhaal…”
Shopkeeper Wies van Beek: “Ik kan een hele middag geheel verdwijnen in een puzzel en in totaal zo’n dertig stukjes leggen, waarbij elke stukje als een overwinning voelt. De vriendin van mijn zus deed mee aan het NK puzzelen, waarbij het aanzienlijk sneller gaat dan dertig stukjes op een middag. Daar is het een sport. Van het sorteren op kleur, het leggen van de rand tot het laatste stukje; daar is puzzelen duidelijk meer dan vrijetijdsbesteding.”
Creative director Irene Smit: “De lol van puzzelen is voor mij vooral de gezelligheid eromheen. Het doet me denken aan vroeger, toen mijn moeder puzzels maakte en ik meedeed. En nu helpt mijn dochter (van 14) mij met puzzels, en de kat… ja, die helpt ook graag. ;-)”
Voor wie ook (of wél) van legpuzzels houdt:
- Onze Flow-puzzels vind je in onze webshop.
- Hier vind je nog meer tips van puzzels die we mooi vinden.
- In Flow 10-2020 lees je een verhaal over de populariteit van puzzelen.
- De illustratie op de puzzel helemaal bovenin is gemaakt door Lotte Dirks (de puzzel maakten we samen met Workman Publushing in New York).
Tekst Ilse Savenije Fotografie Marjolijn Polman
