‘Mensen gooien veel weg dat je nog kunt upcyclen’ – binnenkijken bij Stefania in Parijs

De Italiaanse ontwerper Stefania Di Petrillo woont met haar dochters in een licht en kleurig appartement in Parijs. Ze houdt ervan om spullen te upcyclen zodat haar woning helemaal eigen wordt.

Waar woon je?

“In een appartement in Montparnasse, een wijk in het veertiende arrondissement in Parijs. In deze buurt woonden vroeger, in de jaren twintig, veel kunstenaars. Er hangt nog steeds een creatieve buzz, Fondation Cartier, het museum van moderne kunst, zit om de hoek. Dat is fijn, want behalve dat ik yogales geef, ben ik ook ontwerper. Ik woon al 25 jaar op deze plek, sinds een jaar alleen met mijn dochters. En met onze hond Marlo, een Italiaanse lagotto met veel krullen.”

Hoe beschrijf je je appartement?

“Het beslaat tachtig vierkante meter en heeft een mezzanine. We wonen op de bovenste verdieping van vier etages dus we hebben een fantastisch uitzicht over de stad en zien de lucht. En dan is er nog het dakterras: een enorme luxe in Parijs.”

Waar in huis ben je het liefst?

“In de keuken. Ik ben Italiaans, opgegroeid in Parma, en hou van koken. Het is ontspanning voor me. Sommige ingrediënten, zoals parmezaan, heb ik nog nooit in Parijs gekocht, die bestel ik voor een habbekrats in Italië, samen met vrienden via een WhatsApp-groep. We hebben het altijd in huis, de kinderen zijn er ook gek op.”

Waar vind je mooie spullen voor in huis?

“Veel vonden we op straat, mijn ex en ik hadden er allebei oog voor. Hij was heel goed in meubels upcyclen. Mensen zetten zo gemakkelijk dingen bij het vuilnis. Sowieso is veel in ons huis tweedehands. In Italië is de kwaliteit van vintage een stuk hoger. De gele kunststof stoelen hebben we dan ook in Parma gekocht in een winkel van een vriend. Het zijn Bartoli’s van net na de oorlog, toen designers borrelden van creativiteit. Die stoelen zijn echt te gek: licht maar heel stevig. Later krijgen onze dochters ze. De gele lamp in de keuken komt grappig genoeg uit een winkel in dezelfde straat. Ook keukengerei kun je goed tweedehands kopen, zoals de klassiekers van Alessi.”

Wat gaat nooit het huis uit?

“Ik ben aan eigen ontwerpen gehecht. Aan alle vogels in huis, mijn kleurige servies, de grappige touwlamp die ik voor een traditoneel lampenmerk bedacht. Maar ik ben ook trots op de objecten van restmaterialen van modemerk Hermès, waar ik aan mee werkte. Veters, sleutelhangers en haarbanden van restjes leer en zijde. Ik kan me vinden in dat upcycling-idee.”

Wie of wat vind je inspirerend?

“Intelligente ontwerpen van de Spaanse Patricia Urquiola of de Italiaanse Bruno Munari – die nog les gaf op mijn designschool in Milaan – Andrea Branzi, Enzo Mari en Achille Castiglioni. Al krijg ik ook ideeën op een vlooienmarkt of in een goede ijzerwaren- of huishoudwinkel. Ik heb een zwak voor alledaagse gebruiksvoorwerpen die vaak maar een paar euro kosten en je kunt upcyclen, daar schrijf ik ook al tien jaar een column over in het magazine van Le Monde. Binnenkort komt er zelfs een expositie van alle voorwerpen die ik door de tijd heen heb verzameld.”

Hebben jullie weekendrituelen?

“Op zondag lunchen we samen en nodigen ook anderen uit. Op zaterdag ga ik dan naar de markt om inkopen te doen voor een grote pan risotto of scarola, een soort warme salade met ansjovis, olijven en kappertjes. Mijn moeder leerde het me maken, het is een Zuid-Italiaans recept. Mijn dochters maken vaak scones met gerookte vis en room. Ik ben niet graag alleen en vind het leuk om verschillende generaties bij elkaar te brengen: mijn vrienden en die van mijn dochters gaan heel goed samen.” 

Stefania’s favorieten in Parijs

• Museum: Musée Zadkine en Institut Giacomett
• Winkel: Shopu, voor mooie, heldere Japanse objecten
• Restaurant: A Mi-Chemin, bekend om zijn couscous.
• Koffie en lunch: Jozi
• Wijnbar: Oenosteria

Meer lezen

• Met deze roman beleef je Parijs in al z’n schoonheid en lelijkheid
• Italians do it better: binnenkijken in een kleurrijk interieur (+ 6 tips voor Milaan)
• Van Utrecht naar Limburg voor je droomhuis: Lina deed het (en we mochten binnenkijken)

Fotografie Living Inside/Monica Spezia